2 هەراێهەر! ئیمه که لەباوەت گونا مردیم، چوی تویەنيمن هێمراێ وەناوێ زنەیی بکێم؟
ئەوه تێد و باخەوانەگان نابود کەی، باخەگەیش سپارێده کەسیلێ تر.» وەختێ ئیه شنەفتن، وەتن: «خودا نەکێ!»
نه تەنیا ئیه، بەڵکەم ئیمەیش له ڕێ خوداوەندمان عیسا مەسیح که ئێرنگه له ڕێ ئەیو وەگەرد خوداوه ئاشتی دریایمن، وەناو خودا شادی کیمن.
جا چه؟ ئێ باێه گونا بکێم چوینکه له ژێر شەریعەت نیمن، بەڵکەم هایمنه ژێر فیز؟ هەراێهەر!
هەر ویجوره، ئێ برایلم، ئیوەیش له ڕێ جەسەێ مەسیح له باوەت شەریعەت مردینه تا هن کەسێگ تر بوین، یانێ بوینه هن ئەیو که له ناو مردگیل زنیەو بیه، تا ئەڕا خودا بەر باریم.
وەلێ ئێرنگه وەگەرد مردن لەباوەت ئەو چشته که ئیمه گیروده کردوی، له شەریعەت ڕزگار بویمنه تا وەناو ڕێ تازەێ روح خودا خزمەت بکێم، نه وەناو ڕێ کویەنەێ شەریعەت نویسریاێگ.
چوینکه مه له ڕێ شەریعەت، وەپاوداین وه شەریعەت مردم تا ئەڕا خودا زنەیی بکەم.
وەلێ دویر له گیانم که مه وه چشتێ شانازی بکەم بێجگه وه سەلیب خوداوەندمان عیسا مەسیح، که وه وەسلەێ ئەوه، جهان ئەڕا مه وه سەلیب کیشریا و مه ئەڕاێ جهان.
ئەگەر وەگەرد مەسیح له باوەت بیروڕایل سەرەتایی ئی جهانه مردینه، ئەڕا هەر جور کەسیلێ که چماێ هێمراێ هن ئی دنیان، گوش له دەستوریلێگ تەکنین، دەستوریلێگ که ئویشێ:
چوینکه ئیوه مردینه و زنەییدان وەگەرد مەسیح وەناو خودا شاریاسەو.
هەر جور مناڵیلی که گوش تەکنن، هاوشیوەێ هەواوهەوەسیلێگ که له دەورەیل نەفامی جاراندان داشتین، نەون.
مەسیح خوەێ گونایل ئیمه وەناو جەسەێ خوەێ کیشاده بان سەلیب، تا له باوەت گونا بمریم و ئەڕا سالح بوین زنەیی بکێم. ئیوه وه زامیلێ شەفا پەێا کردینه.
هەر کەسێگ له خوداوه هاتیەسه دنیا، وەناو گونا زنەیی نیەکێ، چوینکه توخمتەرەکەێ خودا وەناوێ نیشتەجێه. جا ئەوه نیەتویەنی وەناو گونا بەردەوام بمینێ چوینکه له خوداوه هاتیەسه دنیا.