6 خودا «سزاێ هەر کەس وه پێ کردەوەێ دەێده پێ.»
«ئەڕا ئیه که کوڕ ئنسان وەناو جەڵاڵ باوگ ئاسمانی خوەێ وەگەرد فریشتەگانێ تێیدەو، ئەوسا دەسخوەشانەێ هەر کەسێگ وه پێ کردەوێ دەێدەو.
باوەڕێ که له باوەت ئی چشتیله دێرێ، با لەلاێ خوەد و خودا بمینێ. خوەش وه حاڵ کەسێگ که له باوەت ئەو چشته که خوەێ پەسەنی کەێد، داوەری خوەێ نیەکێ.
ئەوه که کاڵێدەێ و ئەوه که ئاویاری کێ، هەردگێان یەکیگن و هەر کام وه پێ زامەتێگ که کیشن، حەقدەس گرن.
جا له باوەت هویچ چشتێگ وەرجه هاتن خوداوەند داوەری مەکەن. خوداوەندێگ که چشتیلی که ئێرنگه وەناو تیەریکی شاریاسەو، وەناو ڕوشنایی ئاشکرا کێ و نیەتیل دڵ ئاشکرا کێ. ئەوسا هەرکەس له لاێ خوداوه هان دریەد و تاریف کریەید.
چشت ئەڵاجویێگ نیه که خزمەتکاریل خویشێ بکێده جور خزمەتکاریل ڕێ سالحان. دەسئاخر سزاێگ که حەقیانه گرن.
چوینکه گشتمان باێه لەنواێ تەخت داوەری مەسیح بوسیم، تا هەر کەس وه پێ کردەوێ که وەناو جەسەێ کردێه، چ خاس بود چ خراو، سزاێ بوینی.
ئەسکەنەر مسگەر، وەگەردمەو فره خراوییل کرد. خوداوەند سزاێ کارەگانێ دێ.
جا مناڵیلی کوشم. ئەو وەخته گشت کلیسایل زانن من هەر ئەوەمه که فکر و دڵ گەردم و وه هەر کامدان وه پێ کاریلێ سزا دەم.
جا مردگیل دیم، چ زرو و چ وردو، که له وەر دەم تەختەگه وساوین و دەفتەریل واز بی. ئمجا دەفتەرێگ تر واز بی که دەفتەر ژیانه. مردگیل وه پێ کردەوەیلێان، وه ڕوی ئەو چشته که وەناو ئەو دەفتەریله نویسریاوی، داوەری بین.
«بنوڕ، و ئی زویه تیەم و دەسخوەشانەێ من ها گەردمەو تا وه هەر کەس وه پێ کارێ که کردێه له جێ بيەمه پێ.