1 وەختێ وەرکەگه مور هەفتم واز کرد، نزیک نیم سات ئاسمان بێدەنگەو بی.
ئەوانیش چین و کوچگ مەقبەرەگه مور و مومێ کردن و نگابانیلی وه ئەوره دانان تا چەویانه مەقبەرەگه بود.
ئەو وەخته له دەس ڕاس تەختنشینەگه تومارێگ دیم که نویسریایلی وه پشت و نوایەو بی و وەگەرد هەفت گله مور، تومارەگه مور کریاوی.
جا ئیجور بەیت تازەێگ خوەنن که وەتیاد: «توی شایسەێ گردن تومارید و شایسەێ واز کردن موریلێ، ئەڕا ئیه که سەر بڕیاێد و وەگەرد خوین خوەد ڕزگاری مەردم له هەر هوز و زوان و قەوم و ملەتێگ، ئەڕا خودا سەندی؛
وەختێ وەرکەگه یەکمین مور له ئەو هەفت گله موره واز کرد، مه خوەم نوڕستم و شنەفتم یەکیگ له ئەو چوار گیانەوەر زنیه وەگەرد دەنگێگ هەر جور هەورەتریقه ئویشێ: «بەو!»
وەختێ وەرکەرگه مور شەشمی واز کرد، مه خوەم نوڕستم که له ناکاوه زەوی لەرزەی فره گەوراێگ هەڵکەفت و خوەر جور پەڵاس، سیەوه بی و مانگ چوارده وه رەنگ خوین دەرهات.
وەختێ وەرکەرگه مور دویمەگه واز کرد، شنەفتم که دویمین گیانەوەر زنی ئویشێ: «بەو!»
وەختێ وەرکەرگه سێیەمین مورەگه واز کرد، شنەفتم که سێیەمین گیانەوەر زنی ئویشێ: «بەو!» وەختێ نوڕستم، ئەسپ سیەێگ وه نوای چەوم دیار دا و ئەوه که سوار ئەسپەگه بی تەرازوێگ له دەسیەو بی.
وەختێ وەرکەرگه چوارمین مورەگه واز کرد، شنەفتم که چوارمین گیانەوەر زنی ئویشێ: «بەو!»
وەختێ وەرکەرگه مور پەنجمەگه واز کرد، له ژێر قوروانگا، گیانیل کەسیلێگ دیم که له ڕێ کەڵام خودا و شاێەتیێگ که داوین، کوشریاوین.