1 ئەو وەخته له دەس ڕاس تەختنشینەگه تومارێگ دیم که نویسریایلی وه پشت و نوایەو بی و وەگەرد هەفت گله مور، تومارەگه مور کریاوی.
تومار بویچگ واز کریاێگ له دەسیەو بی. پاێ ڕاسی ناده ناو دەریا و پاێ چەپی ناده بان وشکای.
تەختنشینەگه، شێوەێ هەر جور کوچگ یەشم و عەقیق بی و دەور تا دەور تەختەگه سیمینەوزەرینەێگ که شێوەێ هەر جور زومڕود بی، داێگردوی.
هەر جار که ئەو گیانەوەریل زنیه، جەڵاڵ و عزەت و سپاس هەناردیان ئەڕا تەختنشین که له ئەبەد تا ئەبەد زنیه،
ئمجا شنەفتم هەر درسکریاێگ که ها ناو ئاسمان و ها له بان زەوی و ها له ژێر زەوی و ها له ناو دەریا، وەگەرد هەر چی که ها ناوێانەو، ئیجوره وەتیان: «ستایش و حرمەت و جەڵاڵ و هێز، تا ئەبەد و تا ئەبەد هن تەختنشینەگه و وەرکەگه بود.»
ئەیو وهڕکه چی و تومارەگه له دەس ڕاس تەختنشینەگه گرد.
وەختێ وەرکەگه یەکمین مور له ئەو هەفت گله موره واز کرد، مه خوەم نوڕستم و شنەفتم یەکیگ له ئەو چوار گیانەوەر زنیه وەگەرد دەنگێگ هەر جور هەورەتریقه ئویشێ: «بەو!»
ئەوانه ڕوی کردیانه کویەیل و تاش کەمەریل و وەتیان: «بکەفنه مل ئیمه و له ڕوی ئەیو تەختنشین و له خەزەو وەرکەگه بشارنمانەو.
وەختێ وەرکەگه مور هەفتم واز کرد، نزیک نیم سات ئاسمان بێدەنگەو بی.