20 بنوڕ، له دەم دەرەگه وسامه و دەر کوتم. کەسێگ ئەگەر دەنگ مه بشنەفێد و دەرەگه واز بکێد، تیەمه ناو ئەڕا لاێ و وەگەردیەو هاوسفره بوم و ئەویش وەگەرد منەو.
هەر ئیجوره، هەر وەخت گشت ئی چشتیله دوینین، بزانین که هاتن کوڕ ئنسان نزیکه، بەڵکەم ها دەم دەر.
مەر نیویشێ: نان ئێوارەێ مه گورجەو بکه ناوقەێ بوەس و بەو مێوانداریه لێم بکه تا بخوەم و بنوشم، ئمجا وەشون مه تو بخوه و بنوش“؟
دەربان، دەرگه ئەڕاێ واز کەی و پەسەگانیش گوش دەنه دەنگێ، ئەوه پەسەگان خوەێ وه ناو چڕێد و بێدیانه دەیشت.
برایل، له یەکترەکی شکایەت مەکەنن، تا وه ئیوەیش داوەری نود، بنوڕن ’داوەر‘ له دەم دەرەگه وساس.
ئمجا فریشتەگه وەپێم وەت: «ئیه بنویس: خوەش وه حاڵ ئەوانه که دەنگ کریانه ئەڕا نان ئێوارەێ سویر وەرکەگه.» بێجگه ئیه وەت: «ئیانه کەڵام ڕاسەکانی خودان!»