وەحی عیسا مەسیح، که خودا بەخشاسه پێ تا ئەو چشتیله که باێه وه ئی زویه هەڵبکەفێ، وه خوڵامیل خوەێ نیشان بێید و ئەوه وەگەرد کل کردن فریشتەێ خوەێ وه خولامەگەێ خوەێ یوحەنا ئاشکرا کرد.
که وەتیا: «ئەو چشتێ که دوينی له ناو کتاوێگ بنویس و کل بکه ئەڕا هەفت کلیسا یانێ کلیسایل: ئەفسوس، ئسمیرنا، پرگاموم، تیاتیرا، ساردس، فیلادلفیه و لائودیکیه.»
ئەو وه دەنگ بەرز وەت: «له خودا زاوردان بچود و ئەیو جەڵاڵ بيەن، چوینکه سات داوەریەگەێ رەسیه. ئەیو بپەرەسن که ئاسمان و زەوی و دەریا و کیەنییل ئاو درس کرد.»
له ئایەمیزاێ، ئەوانه که له ئی بەڵایله نەکوشریان، نه له کاریل دەس خوێان توبه کردن. نه له پەرەسین دێویل دەس شوردن و نه له پەرەسین بتیل تەڵایی و نقرەیی و برنجه و کوچگین و چویی که نیەتویەنن بوینن یا بشنەفن یا ڕێ بکەن.