بێجگه ئیه، کەڵام فره دڵنیاێ پەێخەمەریل دێریم که خاسه وەپێ سەرنج بێین، ئەڕا ئیه که هەر جور چراخێگ له شونێگ سیه و تیەریک دروشید تا ئەو وەخته که شەفەق بێید و هەسارەێ شەوەکی له ناو دڵیلدان هەڵ باێد.
وەحی عیسا مەسیح، که خودا بەخشاسه پێ تا ئەو چشتیله که باێه وه ئی زویه هەڵبکەفێ، وه خوڵامیل خوەێ نیشان بێید و ئەوه وەگەرد کل کردن فریشتەێ خوەێ وه خولامەگەێ خوەێ یوحەنا ئاشکرا کرد.
که وەتیا: «ئەو چشتێ که دوينی له ناو کتاوێگ بنویس و کل بکه ئەڕا هەفت کلیسا یانێ کلیسایل: ئەفسوس، ئسمیرنا، پرگاموم، تیاتیرا، ساردس، فیلادلفیه و لائودیکیه.»
«ئەوه که گوش دێرێد بشنەفێد که روح خودا وه کلیسایل چه ئویشێد. هەر کەسێگ که بوێدەو، وه ئەوه له ئەو نان ’مەنا‘ دەمه پێ که شاریاسەو. هەر ئەوجورە کوچگ چەرمگیش بەخشمه پێ که وه بان ئەو کوچگه ناو تازەێگ نویسریاس، ناوێ که کەس نیەزانێ چەس، بێجگه ئەوه که گرێدەێ.