له لاێ عیسا مەسیح، ئەو شاێەت ئەمینە و یەکم زگ له ناو مردگیل و فەرمانرەواێ پادشایل زەوی، وه ملدانەو بود. وه ئەیو که ئیمەیش دوس دێرێ و وەگەرد خوین خوەێ ئیمه له گونایلمان ڕزگار کردێه و
ئەوانه وەگەرد وەرکەگه شەڕ کەن و وەرکەگه وه ملێانەو زاڵەو بود، چوینکه ئەیو خوداوەند خوداوەندیل و شاێ شاێیله؛ و ئەوانه که هانه گەردێەو، دەنگ کریایل و هەڵوژاردیل و پێرەویل وەفادارین.»
«ئەوه که گوش دێرێد بشنەفێد که روح خودا وه کلیسایل چه ئویشێد. هەر کەسێگ که بوێدەو، وه ئەوه له ئەو نان ’مەنا‘ دەمه پێ که شاریاسەو. هەر ئەوجورە کوچگ چەرمگیش بەخشمه پێ که وه بان ئەو کوچگه ناو تازەێگ نویسریاس، ناوێ که کەس نیەزانێ چەس، بێجگه ئەوه که گرێدەێ.