4 ئەو وەخته دەنگێگ تر له ئاسمانەو شنەفتم که وەت: «ئێ قەوم مه، له ئەو شاره باینه دەیشت، نەخواێ وەناو گونایلێ هاوبەش بوین، نەخواێ بەشێگ له بەڵایڵێ وه پێدان برەسد،
جا ئویشین: ”ئەگەر وه ڕوژگار باپیریلمان زنەیی بکردیایمن، وەناو خوین ڕشانن پەێخەمەریل وەگەردێانەو بەشدار نویاتیام.“
جا، خوداوەند فەرمایش کێ: «له ناوێان بچنه دەیشت و جیاوه بون. دەسه قێ هویچ چشت ناپاکێگ مەێهن جا مه قەبوڵدان کەم.»
ئەڕا دەس ناین وه مل کەسێگ پەله مەکه وەناو گونایل ئەو باقی مەردم هاوبەش مەو، بەڵکەم خوەد وه پاکێ بپارێزن.
چوینکه هەرکەسێگ که ڕوی خوەش وەپێ نیشان بێید، وەناو کاریل شەڕئاشوانەێ بەشدارەو بود.