7 وەختێ ئەوانه شاێەتی خوێان وه ئاخر رەسانن، ئەو گیانەوەر دڕنه که له چاێ هاویه تێدە دەیشت، وەگەردێانەو کەێدەێ جەنگ و وه مل ئەوانه زاڵەو بود و کوشێدیان.
عیسا وەپێان وەت: «بچن وه ئەو ڕوییه بویشن: ”ئیمڕو و سو دێویل کەمه دەیشت و مەردمیش شەفا دەم، وه ڕوژ سێیەم کار خوەم تەمام کەم.
دێوەگان لاڵکیانه عیسا و تواسن دەستور نێده پێان تا بچنه جهان مردگیل.
کارێگ که وەپێم سپاردی تا وه جێ بارم، وه کەماڵ رەسانم و ئیجوره مه تو وەبان زەوی جەڵاڵد دام،
وەختێ عیسا تام شراو ترشەگه کرد، وەت: «تەمام بی.» ئمجا سەر داگرد و گیان سپارد.
وەلێ هویچ قێرێگ ئەڕا گیان خوەم دانەنامه، تەنیا تاسەێ مه ئیەسه، ئەگەر بتویەنم دەور خوەم و خزمەتی که له خوداوەند عیسا گردمه، تا وه ئاخر برەسنم و وه ئینجیل فیز خودا شاێەتی بێەم.
جەنگ خاسەگە جەنگیمه، موسابقەگه رەسانمەسه ئاخر و ئیمانم بی خڵت خەوش پارێزانمه.
جا مه وه دو گله شاێەت خوەم دەسڵات دەم و ئەوانه جل و پەڵاس کەنه وەر و هەزار و دویس و شەس ڕوژ نەبوەت کەن.»
ئمجا ئەژدەها وه مل ژنەگه توڕه بی و چی تا وەگەرد ئەو باقی نەتەوەگەێ بجەنگێ؛ یانێ وەگەرد ئەوانه که حوکمیل خودا وه جێ تیەرن و شاێەتی عیسا پارێزنن.
ئمجا دیم گیانەوەر دڕنەێگ تر له زەوی تێده دەیشت. هەر جور وەرک دو گله شاخ داشت و جور ئەژدەها قسیه کردیا.
ئجازه دریاده پێ که وەگەرد ئیمانداریل وه مەسیح بجەنگێ و وه ملێانەو زاڵەو بود؛ وه سەر هەر هوز و قەوم و زوان و ملەت دەسڵات دریاده پێ.