7 چەن گله ماسی بویچگیش داشتن. جا عیسا ئەوانەیش بەەرکەت دا و وەت تا بنەنێ وەر دەس مەردم.
ئمجا دەستور دا جەماێەتەگه وه مل سەوزایەگان دانیشن. جا پەنج نان و دو ماسیەگه گرده دەس و نوڕیه ئاسمان، بەەرکەتی دا. ئمجا نانەگان لەت کرد و دادەێ شاگردەگان و شاگردەگانیش دانه جەماێەتەگه.
ئمجا وه مەردمەگه فەرمایش کرد تا بنیشنه زەوی. جا هەفت نانەگه گرد و وەشون شوکر کردن، لەتیان کرد، دادەێ شاگردەگانێ تا بنەنێ وەر دەس مەردم؛ شاگردەگانیش هەر ئی کاره کردن.
«ئەڕا پەر کەیێگ وەناو چەو براگەد دوینید، وەلێ هوشده کوته دارێگ که ها ناو چەو خوەد، نیه؟
عیسا وەپێان وەت: «ڕوڵەیل، ماسی گردینه؟» جواو دان: «نه!»