6 وەختێ وه دویرەو عیسا دی، وه دەودەوان هات و سجدەی کرد،
شەو و ڕوژ وەناو قەوریل و وەبان چیایل هاوار کردیاد و وەگەرد کوچگ خوەێ زامدار کردیاد.
جا وه دەنگ بەرز هاوار کرد: «ئێ عیسا، کوڕ خوداێ هەربەرز، تو چ کارێ وه مه دێرێ؟ قەسەمد دەمه خودا عەزاوم نێد!»
دێویلیش له قێر فرەێگێان هاتیانه دەیشت و هاوار کردیان و وەتیان: «تو کوڕ خودای!» وەلێ ئەیو تەشەری دیاده لێان و نەێشتیاد قسیەیگ بکەن، چوینکه زانستیان مەسیحه.
ئەوه کەفتیاده شون ئیمه و پولوس و هاوار کردیاد: «ئی پیاێله، خزمەتکاریل خوداێ هەربەرزن و ڕێ نجات وەپێدان جار دەن.»
تو ئیمان ديری که خودا یەکیگه. فره خاس کەی! تەنانەت دێويلیش ئیجور ئیمانێگ دێرن و له ترس وه خوێانا لەرزن!