52 عیسا وەپێ وەت: «بچو ئیماند شەفاد داس.» ئەو پیایشه، زویزی بینایی خوەێ وه دەس هاورد و وەناو ڕێ کەفته شون عیسا چی.
کوریل دوینن، شەلەگان ڕێ کەن، جوزامیەگان شەفا گرن، کەڕیل شنەفن، مردگیل زنیەو بون و وه کەمدەسیل خەوەر خوەش دریەد.
ئمجا پیاێ خوودارێگ که کور و لاڵ بی هاوردنه ئەڕا لاێ عیسا و ئەیویش شەفاێ دا، جوری که تویەنست قسیه بکێ و بوینی.
ئمجا عیسا وەت: «ژنەگه، ئیماند فره گەوراس! ئەوه که داوا کەی با ئەڕاد بکرێد!» هەر ئەو ئانه دویەتەگەێ شەفا گرد.
وەناو مابەد، کوریل و شەلیل هاتنه ئەڕا لاێ عیسا، ئەیویش شەفاێان دا.
عیسایش دەس خوەێ دریژەو کرد و ناده قێ وەت: «مه توام؛ شەفا بگر!» زویزی، وه جوزام شەفا گرد.
عیسا هەڵوگەردیا و ئەو ژنه دی و فەرمایش کرد: «دویەتەگەم، دڵد قورس بو، ئیماند شەفاد داس.» ژنەگه هەر ئەو ئانه شەفا گرد.
جا عیسا چیه مل سەری دەسێ گرد و هێزێ دا. تەوەگەێ بڕیا و خەریک مێوانداریان بی.
عیسا وەپێ وەت: «دویەتەگەم، ئیماند شەفاد داس. وه سڵامەت بچو له ئی نەخوەشیشه ڕزگار بو!»
جا عیسا وه دواره دەس خوەێ ناده مل چەویلی. ئمجا چەويلی واز بی، بینایی خوەێ وه دەس هاورد، گشت چشتێگیش خاس دوینیا.
عیسا وه ئەو ژنه وەت: «ئیماند نجاتد دا، وه سڵامەت بچو!»
وەپێان وەت: «هەر کەس ئی مناڵه وه ناو منەو قەبوڵ بکێ، مه قەبوڵ کردێه؛ هەر کەیش مه قەبوڵ بکێ، ئەو کەسه قەبوڵ کردێه که مه کل کردێه. چوینکه وەناو ئیوه ئەو کەسه گەوراتره که وه گشتێ بویچگتر بود.»
وه سەرەتاێ جهانەو تا ئیسه هویچ وەخت نەشنەفتریاس کەسێگ، چەویل ئەوه که له زگ داڵگ کور هاتیەسه دنیا واز بکێ.
عیسا وەت: «مه ئەڕا داوەری هاتمەسه ئی جهانه، تا کوریل بینا و بینایل کور بون.»
تا چەویلیان واز بکێ که له تیەریکی ئەڕا نویر و له هێز شەیتان ئەڕا لاێ خودا هەڵوگەردیەن، تا گونایلێان بوەخشرێید و وەناو ئەوانه که وەگەرد ئیمان وه من موقەدەسەو بینه، بەشێگ بیاشتون.“