3 وەختێ هیرودیس پادشا ئیه شنەفت، خوەێ و گشت مەردم ئورشەلیم وەگەردێ پەشێو بین.
و وەتن: «ئەو پادشاێ جویلەکەیله که هاتیەسه دنیا ها کوره؟ چوینکه ئیمه هەسارەگەێ وه ڕوژهەڵاتەو دیمن و هاتیمنه پەرەسشێ بکێم.»
جا گشت سەران کاهنیل و ماموستایل تەورات قەوم گردەو کرد و له لێان پرسی که مەسیح باێه وه کوره باێده دنیا.
«ئێ ئورشەلیم، ئێ ئورشەلیم، ئێ شارێگ که قاتڵ پەێخەمەریل و کوچگوارانکەر کەسیلێگید که کل کریەنه لاێ تو! چەن جار تواسم جور مامرێگ که جویجگەگانی له ژێر باڵیل خوەێ گردەو کەید، مناڵەگاند گردەو بکەم، وەلێ نەتواسێ!
هەر ئیجوره له باوەت شەڕیل شنەفین و خەوەر شەڕیل وه گوشدان رەسێ، ڕخدان نەچود. چوینکه ئیجور هەڵکەفتیلێ باێه بکەفێ، وەلێ هێمراێ ئاخر کار نەرەسیه.
ئەوانه کردنێ هاوار: «ئێ کوڕ خودا، تو چ کارێ وه ئیمه دێرێ؟ هاتێەسه ئێره تا وەرجه وەختەگەێ عەزاومان بێی؟»
وەختێ له باوەت جەنگیل شنەفین و خەوەر جەنگیل وه گوشدان رەسێ، ڕخدان نەچود. ئیجور هەڵکەفتیلێ باێه بکەفێ، وەلێ هێمراێ ئاخر زەمان نویه.
ئەوانه فره توڕه بین، چوینکه ڕەسولەگان وه مەردم تالیم دیان و جار دیان که زنیەو بین مردگیل وەناو عیساس.