2 و وەتن: «ئەو پادشاێ جویلەکەیله که هاتیەسه دنیا ها کوره؟ چوینکه ئیمه هەسارەگەێ وه ڕوژهەڵاتەو دیمن و هاتیمنه پەرەسشێ بکێم.»
وەختێ هیرودیس پادشا ئیه شنەفت، خوەێ و گشت مەردم ئورشەلیم وەگەردێ پەشێو بین.
«وه دویەت کویەگەێ سەهیون بویشن، ”بنوڕ، پادشاگەد تێیده ئەڕا لاد، وه بێ فیسیەو، سوار خەریگ، سوار وه خەرکوڕێگ.“»
عیسا وه نوای پیلاتوس فەرماندار رومی وساد، فەرمانداریش له لێ پرسی: «ئێ تو پادشاێ جویلەکەیلی؟» عیسا وەت: «تو خوەد ئیجوره وەتی!»
وەتیان: «بمارکه ئەو پادشا که وه ناو خوداوەند تێ! ئاشتی و سڵامەتی و جەڵاڵ و شکو وەناو ئاسمان بەرز بود!»
چوینکه ئیمڕو وەناو شار داود پادشا، نجات دەرێگ ئەڕادان هاته دنیا. ئەوه خوداوەند مەسیحه.
ئمجا پیلاتوس له عیسا پرسی: «تو پادشاێ جویلەکەیلی؟» وه جواوی وەت: «تو خوەد ئیجوره وەتی!»
تەختەێگیش که وه ملێ نویسریاوی: ”ئیەسه پادشاێ جویلەکە،“ کوتانه بان سەری.
نەتەنائیل جواوی دا: «ماموستا، تو کوڕ خودای! تو پادشاێ ئێسرائیلی!»
پەلیل دار خورما گردنه دەس و چینه پیریەو، هاوار کردیان: «نجات بیه! بمارکه ئەوه که وه ناو خوداوەندەو تێ، بمارکه پادشاێ ئێسرائیل!»
ئمجا پیلاتوس له لێ پرسی: «ئێ خاسه جا تو پادشاێ؟» عیسا جواو دا: «تو ئویشێ مه پادشام. ئەڕا ئیه هاتمەسه دنیا و ئەڕا ئیه پا نامەسه ئی جهانه، تا ئەڕا ڕاسی شاێەتی بیەم. جا هەر کەس وه ڕاسی تالوق بیاشتود گوش گرێه دەنگم.»
پیلاتوسیش دا وەبان تەختەێگ نویسان و کوتانێ بان سەلیبەگه. له بانی نویسریاوی: ’عیساێ ناسری، پادشاێ جویلەکەیل‘.
توما وەپێ وەت: «خوداوەند من و خوداێ مه!»
تا گشت حرمەت کوڕ بگرن، هەر ئەوجورە که حرمەت باوگ گرن. هەر کەس حرمەت کوڕ نیەگرێ، حرمەت باوگیشێ نیەگرێ که کلی کردێه.
وەت: «گەورەم، ئیمان دێرم.» جا سجدەی عیسا کرد.
وه دواره وەختێ که یەکم زگەگه تیەرێده ناو دنیا، فەرمایش کەید: «گشت فریشتەیل خودا ئەیو بپەرەسن.»
«مه، عیسا، فریشتەێ خوەم کل کردمەسه ئەڕا لادان تا ئی چشتیله وه کلیسایل شاێەتی بێید. مه ریشه و نەتەوەێ داود پادشا و هەسارەێ درەوشیاێ شەوەکیم.»