52 وەرجه خوەێ چەن نەفەر کل کرد تا بچنه یەکی وه ئاواییل سامریەگان تا شونێگ ئەڕاێ گورجەو بکەن.
عیسا ئی دوانزه شاگرده کل کرد و فەرمان دا پێان: «نەچینه لاێ ناجویلەکەیل و نەچینه ناو هویچ کام وه شاریل سامریەگان،
خوەێ خسته مل پاێ عیسا و سپاسێ کرد. ئەو جوزامیه سامری بی.
وەلێ ڕێویارێگ که له مەردم سامره بی وەختێ رەسێ ئەوره پیاگه دی، دڵی ئەڕاێ سزیا.
وەشون ئەوه، عیسا خوداوەند هەفتا نەفەرتریش دەس نیشان کرد و دو وه دو وەرجه خوەێ کلیان کرد ئەڕا هەر شار و هەر شونێگ که تواسیا بچود.
جویلەکەیل وه عیسا جواو دان: «ئێ درس نەوەتیم که سامرید و خوو ديری؟»
ئەوه هەر ئەوەسه که کتاو موقەدەس له باوەتی نویساس: «”ئێرنگه مه پێخام هاوەر خوەم وەرجه تو کل کەم تا ڕێەگەد وه نوای پاد گورجەو بکێ.“
عیسا وەختێ چیاده ئەڕا ئورشەلیم، له مەرز ناوچەێل سامره و جەلیل ڕەد بویاد.
ئەیو باێه له ناوچەێ سامرە ڕەد بویاد.
جا هاته ئەڕا شارێگ له ناوچەێ سامره که ناوێ سوخار بی، نزیک تیکه زەویێگ که یاقوب داویه یوسف کوڕێ.
ئەو ژن سامریه وەته عیسا: «تو که جویلەکەید و منیش ژنێگ سامریم، ئێ چوینه داواێ ئاو له لێم کەی؟» چوینکه جویلەکەیل وەگەرد سامریەگان هویچ هات بچوێگ نێرن.