2 وه ئەوره ئەفسەرێگ رومی بی و خوڵامێگ داشت که فره ئەڕاێ عەزیز بی، نەخوەش کەفتوی و داشت مردیا.
وەختێ فەرماندەێ سەربازەگان و ئایەمەگانێ که نگابانی عیسا دیان، زەویه لەرزه و ئەو چشتیله که هەڵکەفت دین، فره رخێان چی، وەتن: «وه ڕاسی ئیه کوڕ خودا بی.»
وەختێ فەرماندەێ سەربازەگان ئی چشتیله که هەڵکەفتوی دی، ستایش خودا کرد و وەت: «بێ گومان ئی پیا بێ گونا بی.»
وەختێ عیسا گشت قسیەیلی وەگەرد مەردم تەمام کرد، هاته ئەڕا شار کەفەرناحوم.
وەختێ ئەفسەرەگه له باوەت عیسا شنەفت، چەن نەفەر له گەورایل قەوم جویلەکە کل کرده ئەڕا لاێ تا له لێ بتوان باێ و خوڵامەگەێ شەفا بێید.
چوینکه تەنیا دویەتەگەی که نزیک دوانزه ساڵی بی، داشتیا مردیا. وەختێ عیسا وەناو ڕێ بی، جەماێەت فرەێگ دەوری گردوین.
وەناو شار قیسەریه پیاێگ وه ناو کورنلیوس بی، له فەرماندەیل هەنگ رومی که وەپێ وەتیان ’هەنگ ئیتالیایی‘.
وەختێ فریشتەێگ که وەگەردیەو قسیه کردیا هیشتەجێ، کورنلیوس دو نەفەر له خزمەتکاریلی و یەکی له سەربازیل خوداپەرەسی که وەپێ خزمەت کردیان چڕێ و
ئەفسەرەگه وەختێ ئیه شنەفت، چیه لاێ فەرمانده و وەپێ وەت: «هویچ حالیده دێرێ چه کەی؟ ئی پیا شاروەند رومه!»
پولوس یەکی له ئەفسەریل چڕێ و وەپێ وەت: «ئی جوانه بوه لاێ فەرمانده، چوینکه خەوەرێگ ئەڕاێ دێرێ.»
وەختێ بیه ئیه که له ڕێ دەریا بچیمنه ئەڕا وڵات ئیتالیا، پولوس و بڕێگتر له زندانییل دانه دەس ئەفسەرێگ یولیوس ناو، له گوردان سەڵتەنەتی قیسەر.
ئی ڕوژەگەێ ڕەسیمنه شار سیدون. یولیوس وه پولوس لوتف داشت و هیشت بچوده ئەڕا لاێ ڕەفیقەیلێ تا هەوەجییلێ پەرچەو بکەن.
وەلێ ئەفسەر رومیەگه که تواسیا گیان پولوس نجات بێی، نوایان گرد و دەستور دا یەکم جار ئەوانه که تویەنن مەله بکەن، خوێان بخەنه ناو دەریا و برەسننه وشکای.
ئێ خوڵامیل، ئەرواویل زەویدان وەناو هەر چشتێ گوش بتەکنین، نه تەنیا ئەو وەخته که هاینه وەر چەویانەو، جور کەسیلێ که هانه شون خوەشنود کردن مەردمەو، بەڵکەم وه دڵپاکی و ترس خوداوەند گوشە لێان بتەکنین.