1 یەێ ڕوژ عیسا وه لیوەێ دەریاچەێ جنیسارت وساوی مەردمیش وه گشت لاێگەو هویژم بردیانه ئەڕا لاێ تا کەڵام خودا بشنەفن،
وه ڕوژگار یەحیاێ تەعمیددەر تا ئیسه، سەخت هویژم بردنەسه پادشایی ئاسمان، هێزداریلیش تەقالا کەن داگیرێ بکەن.
وەختێ ڕەسینه ئەو لاێ دەریاچەگه، وه وڵات جنیسارت داوەزین.
وەبونەێ ئیه که جەماێەت فڕه بی، عیسا وه شاگردیلێ وەت قایقێگ ئەڕاێ گورجەو بکەن، تا مەردم شلخ نەکەنه ملێ.
یەێ جارتر عیسا وه لیوەێ دەریاچەگه شرو کرده تالیم داین. جەماێەت فره گەوراێگ دەوری گردوین ئەوقره که ناچار بی سوار قایقێ بود که وەناو دەریاچەگه بی، دانیشته ناوێ، جەماێەتەگەیش گشتێ وه لیوەێ دەریاچەگه بین.
جا عیسا وەگەردێ چی. قێر فرەێگیش وەشون عیسا کەفتنه ڕێ. ئەوانه فره وه ملێەو شلخ کردیان.
وەختێ ڕەسینه ئەو لاێ دەریاچەگه، له وڵات جنیسارت داوەزین وه ئەوره لەنگەر خستن.
وه ئی وەخته، هەزاران نەفەر گردەو بین، ئەوقره که پا نیانه مل یەکەو. عیسا یەکم جار وەگەرد شاگردیل خوەێ شرو کرده قسیه کردن وەت: «له خەویرترش فەریسیەیل که هەر ئەو دوڕوییەسه، دویری بکەن.
ئەیو وه لیوەێ دەریاچەگه دو گله قایق دی، که ماسی گرەگان له لێ هاتوینه دەیشت و خەریک شوردن توڕەگانیان بین.
ڕوژی عیسا وه شاگردەگانێ وەت: «بچیمنه ئەڕا ئەو لاێ دەریاچەگه.» جا سوار قایق بین و کەفتنه ڕێ.
وەختێ داشتن چیان، عیسا خەویەو برد. لەناکاوا دەریاچەگه بیه واهێڵان خراوی جورێ که پڕ ناو قایقەگه بیه ئاو، گیانێان کەفته خەتەر.
ئمجا دێوەگان وه پیاگه هاتنه دەیشت و چینه ناو ورازەگان، ورازەگانیش وه سەرەوخوارکی چیاگەوه هویژه کردنه ناو دەریاچەگه و خنکیان.
عیسا پرسی: «کی دەس دا قێمەو؟» وەختێ هویچکەس نەچیه ژێرێ، پتروس وەت: «ماموستا، مەردم دەورد گردنه و له هەر لاێگەو زور تیەرنه ملدەو!»
یەکی له ئەو دو نەفەره که قسیەێ یەحیا شنەفت و کەفته شون عیسا، ئاندریاس، براێ شەمعون پتروس بی.
وەشون ئەوه، عیسا چیه ئەڕا ئەو لاێ دەریاچەێ جەلیل که هەر ئەو دەریاچەێ تیبریەسه.
ڕابەريلدان که کەڵام خودا ئەڕادان ئویشن، وه هویردان بون. وردەو بونه بەرێگ که ڕێ رەوشت زنەییان دەێده دەس و له ئیمانێان نمونه بگرن.