5 وەلێ چوینکه ئی بێوه ژنه هەر مه خیده زامەت، حەقی سێنم، نەخواێ یەێسەر باێد و بیزارم بکێ!
وەلێ عیسا یەێ کەلیمەیش جواوی نیا، تا ئیه که شاگردەگان هاتن لاڵکیانه پێ وەتن: «ئی ژنه ڕەدێ بکه بچود، چوینکه وه هاوار کردن وەشونمانەو تێد.»
وەپێدان ئویشم، هەر چەن وەبونەێ دوسی هێز نەگرێ نان نێیده پێ، وەبونەێ ئاوڕوی هەڵسێد و هەر چی که هەوەجیه دەێده پێ.
وەناو ئەو شاره بێوه ژنێگ بی که یەێسەر هاتیاده ئەڕا لاێ و وەتیا: حەقم له دشمەنم بسێن.
کەسیلێ وه نوای جەماێەتەو ڕێ کردیان، خوڕینه ملێ و تواسن بیدەنگ بود. وەلێ ئەوه وه دەنگ قایمتر هاوار کردیا: «ئێ کوڕ داود پادشا، بەزییده من باێ!»
بەڵکەم سەختی دەمه لەشم و کەمێ خوڵام خوەم، نەخواێ وەشون بانگەوازی وه مەردم، خوەم ڕفوزه بوم.