2 فەرمایش کرد: «وەناو شارێگ قازیگ بی نه له خودا ترسێگ داشت، نه دەربەن مەردم بی.
وەناو ئەو شاره بێوه ژنێگ بی که یەێسەر هاتیاده ئەڕا لاێ و وەتیا: حەقم له دشمەنم بسێن.
قازی تا ماوەێگ دەربەنێ نوی. وەلێ دەس ئاخر له لاێ خوەێ وەت: ”هەر چەن ترسێگ له خودا نێرم و دەربەن مەردمیش نیم،
«ئمجا ساێو باخەگه وەت: ”چه بکەم؟ کوڕه عەزیزەگەێ خوەم کل کەم؛ هاتێ حرمەتی بگرن.
بێجگه ئیه، باوگیلێگ جەسەیی داشتیمنه که ئەدەومان کردن و ئیمه حرمەتیان گردیم. ئیسه، چەنێ فرەتر باێه له باوگ روحیل گوش بتەکنیمن تا زنەیی بیاشتویمن.