4 ئەگەر ڕوژێ هەفت جار وه حەق تو گونا کرد و هەفت جار هاته ئەڕا لاد و وەت: ”توبه کەم،“ ئەوه بوەخش.»
وەلێ ئەگەر گوشه لێد نێا، یەک یا دو نەفەرتر وەگەرد خوەد بوه تا ”هەر قسیەیگ وه شاێەتی دو یا سێ شاێەتیدەر سابت بود.“
باوگ ئاسمانی منیش وەگەرد هەرکامدان هەر ئیجوره ڕێ رەوشت کەی، ئەگەر ئیوەیش براگەدان وه گێ دڵیگ نەوەخشین.»
وەلێ مه وەپێدان ئویشم دشمەنیلدان دوس بیاشتون و ئەڕا ئەوانەیش که ئازاردان دەن دوعای خیر بکەن.
قەردەگانمان بوەخش، هەر ئەوجورە که ئیمەیش قەردداریلمان بەخشیمنه.
ڕەسولەیل وه عیسا خوداوەند وەتن: «ئیمان ئیمه فرەوه بکه!»
وه چەواشەوه، «ئەگەر دشمەند ورسێه، تێرێ بکه! ئەگەر تیەنیه، چشتێ بیه پێ تا بنوشێ! ئەڕا ئیه که وەگەرد ئی کاره جورێگ شەرمزارێ کێ که چماێ سکڵیل گڕان خیده مل سەریەو.»