7 ئەویش وەناو ماڵ جواو بێی: ”زامەتم مەێه. دەرەگه قوڵفه و مناڵەگانم وەگەردمەو هانه ناو جێ. نیەتویەنم وه جیەگەم هەڵسم چشتێ بیەمه پێد؟“
وەختێ ئەوانه چین روین بسێنن، زاوا رەسێ، ئەوانه که گورجەو بین وەگەردێ چینه ناو سویرەگه و دەرەگه داخریا.
چوینکه یەکی له ڕەفیقیلم له ڕێەو ڕەسیه، چشتێ نێرم بنەمه وەر دەسێ،“
وەپێدان ئویشم، هەر چەن وەبونەێ دوسی هێز نەگرێ نان نێیده پێ، وەبونەێ ئاوڕوی هەڵسێد و هەر چی که هەوەجیه دەێده پێ.
وەختێ ساێو ماڵ هەڵسێد و دەرەگه بەسێ، وه دەیشت مینین و دەر کوتین و ئویشین: ”گەورەم، دەرەگه ئەڕا ئیمه واز بکه!“ وەلێ ئەوه جواو دەێ: ئیوه نیەناسم؛ نیەزانم هن کورەین.“
ئمجا عیسا وەگەردێانەو چی. وەختێ ڕەسیه نزیک ماڵەگه، ئەو ئەفسەره چەن نەفەر له ڕەفیقەیلێ وەگەرد ئی پێخامه کل کرده ئەڕا لاێ عیسا که: «گەورەم، خوەد زامەت مەێه، چوینکه مه شایسه نیم باێده ژێر سەقف ماڵەگەم.
لەئیەودویا کەسێگ پەشێوم نەکێ، چوینکه مه وه جەسەم داخیل عیسا دێرم.