31 ئیمه زانیم که خودا دوعای گوناکاریل نیەشنەفێ، وەلێ ئەگەر کەسێ خوداپەرەس بود و خاستی وه جا بارێ، خودا دوعای شنەفێ.
وەلێ زانم تەنانەت ئێرنگەیش هەر چی له خودا بتواێ، خودا دەێده پێد.»
ئیوه مه هەڵنەوژاردین، بەڵکەم مه ئیوه هەڵوژاردم و دەس نیشاندان کردم تا بچین و بەر بارین و بەرەگاندان بمینێ، تا هەر چی له باوگ وه ناو منەو داوا بکێن، بێیده پێدان.
عیسا وەپێان وەت: «خواردەمەنی مه ئیەسه که خاست ئەیو که کلم کردێه وه جا بارم و کارەگەێ تەمام بکەم.
ئەگەر کەسێ بتواێ خاست خودا وه جێ بارێ، زانی که ئی تالیمیله له خوداس یا له خوەمەو ئویشم.
ئەو پیا وه جواویان وەت: «ئیه چشت ئەڵاجویگە! ئەیو چەویلم واز کردێه، ئیوه هێمراێ نیەزانين له کوره هاتێه.
وه سەرەتاێ جهانەو تا ئیسه هویچ وەخت نەشنەفتریاس کەسێگ، چەویل ئەوه که له زگ داڵگ کور هاتیەسه دنیا واز بکێ.
ئەو وەخته وەتم: ”ئێ خودا بنوڕ، مه هاتمه، تا خاست تو وه جێ بارم؛ هەرئەوجوره که وەناو تومار کتاو له باوەتم نویسریاس.“»