7 وەختێ ئەوانه هەر له لێ پرسیان، عیسا هێز گرد و وەپێان وەت: «وەناو ئیوه، هەر کەس بێ گوناس، با یەکمین کوچگ بیده ئی ژنه.»
نگابانیل جواو دان: «تا ئێرنگه، هویچکەس جور ئی پیا قسیه نەکردیه!»
ئمجا عیسا هێز گرد و وه ئەو ژنه وەت: «ژنەگه، ئێ ئەوانه هانه کو؟ هویچکەس ماکومد نەکرد؟»
وه دواره چەمیادەو وەبان زەوی نویسیا.
قسیەيل ئیوه هەمویشه پڕ له فیز بود و نمەکین، تا بزانین وه هەر کەسێگ چوی باێه جواو بێین.
له دەس ڕاسی هەفت هەساره داشت و له دەمیەو شمشێر فره تێژ و دو دەمێگ هاتیاده دەیشت و دەمچەوی هەر جور خوەر بی که وه گشت قەوەتێەو دەرەوشیاد.
جا شمشێر فره تێژێگ له دەمیەو تێده دەیشت، تا وەگەردیەو بێیده ملەتیل. «وەگەرد گوچانێگ ئاسنی وه ملێانەو حوکم کەی.» ئەیو ئەنگویر توڕەیی و خەزەو خوداێ هەر وه تویەنا وەناو کەوەڵ شراو پاوڵا کێ.
جا توبه بکه، ئەگەر نه و ئی زویه تیەمه ئەڕا لاد و وه شمشێر دەمم وەگەردێانەو کەمێ جەنگ.