38 مه له ئەو چشته قسیه کەم که له لاێ باوگ ئاسمانیم دیمه، ئیوەیش ئەو کاره کین که له باوگدان شنەفتینه.»
وەلێ وەختێگ یەحیا دی که قێر فرەێگ له زانایل فرقەیل فەریسی و سەدوقی ئەڕا خوسڵ تەعمید تیەنه ئەڕا لاێ، وەپێان وەت: «ئێ هەفی زادەیل کی هەڕەشه لێدان کرد تا له خەزەو وەرەڕوی دەر بچین؟
باوەڕ نیەکێ که مه هامه ناو باوگ و باوگیش ها ناو مه؟ قسیەیلی که مه وەپێدان ئویشم له خوەمەو نیویشم، بەڵکەم باوگێ که وەناو من نیشتەجێه، کاریل خوەێ کێ.
ئەوه که دوس مه نێری، کەڵاممیش نیەپارێزنێد؛ ئی کەڵامیشه که شنەفین له مه نیه، بەڵکەم له باوگیگه که کلم کرد.
چوینکه کەڵامێگ که وه مه سپاردی، وەپێان سپاردمه، ئەوانیش قەبوڵ کردنه و وه ڕاسی زانستنه که له لاێ تنەو هاتم و ئیمان هاوردنه که تو کلم کردی.
ئەیو له باوەت ئەو چشتێ که دیه و شنەفتیه شاێەتی دەێ، وەلێ هویچکەس شاێەتیەگەێ قەبوڵ نیەکێ.
جا عیسا وەپێان وەت: «وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم: کوڕ نیەتویەنی وه خوێەو هویچ کارێگ بکێ مەر کاریلێ که دوینی باوگ ئاسمانی کەی؛ چوینکه هەر کارێگ باوگ کەی، کوڕیش هەر ئەو کاره کەی.
من له خوەمەو نیەتویەنم کارێ بکەم، هەر ئەوجورە که شنەفم داوەری کەم، داوەریەگەم دادپەروەرانەس، چوینکه داواێ خاست خوەم نیەکەم، بەڵکەم هامه شون خاست ئەیو که کلم کردێه.
چشتیل فرەێگ دێرم که له باوەت ئیوه بویشم و ماکومدان بکەم. وەلێ ئەیو که کلم کرد، وه حەقه و مه ئەو چشته که له لێ شنەفتمه، وه جهان جار دەم.»
ئیوه کردەوێ باوگدان کین.» ئەوانه وه عیسا وەتن: «ئیمه زوڵەزا نیمن! یەێ باوگ دێریم ئەیویش خوداس.»
ئیوه وه باوگدان ئبلیس تالوق دێرین و تواین خاستەیل باوگدان وەجێ بارین. ئەوه له سەرەتاوه خوینکەر بی و وەگەرد ڕاسیەو میانەێگ نێرید، چوینکه هویچ ڕاسی وەناوێ نیه. هەر وەخت درو ئویشێ، له زات خوەێ ئویشێ؛ ئەڕا ئیه که دروزنه و باوگ گشت درویله.