18 منم که شاێەتی ئەڕا خوەم دەم و باوگێگیش که کلم کرد شاێەتی ئەڕام دەێ.»
«من شوان خاسەگەم. شوان خاس گیان خوەێ ئەڕا پەسەگان دەێ.
مه شوان خاسەگەم. مه پەسەگان خوەم ناسم و پەسەگانمیش مه ناسن،
من و باوگ یەکیگیم.»
من ’دەرم‘؛ هەر کەسێگ له ڕێ منەو بچوه ناو نجات پەێا کەێ، تێدە ناو و چوده دەیشت و لەوەڕگا پەێا کەێ.
عیسا وەپێ وەت: «قیامەت و زنەیی منم. هەر کەس وه من ئیمان بارێ، تەنانەت ئەگەر بمریدیش، زنیەو بود.
عیسا وەپێ وەت: «من ڕێ و ڕاسی و ژیانم؛ هویچکەس بێجگه له ڕێ منەو نیەتێدە لاێ باوگ ئاسمانی.
عیسا وه دواره وەگەرد مەردم قسیه کرد و فەرمایش کرد: «منم نویر جهان. هەر کەسێگ بکەفێه شونم وەناو تیەریکی ڕێ نیەکێ، بەڵکەم نویر زنەیی دێرێد.»
جا وەپێ وەتن: «تو کید؟» عیسا وەت: «مه هەر ئەوەمه که له سەرەتاوه وەپێدان وەتم.
مه له ئەو چشته قسیه کەم که له لاێ باوگ ئاسمانیم دیمه، ئیوەیش ئەو کاره کین که له باوگدان شنەفتینه.»
وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، ئەگەر کەسێگ قسیەی مه بپارێزنێ، هەراێهەر مەرگ وه چەو نیوینی.»
عیسا وەپێان وەت: «وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، وەرجه ئەوه که ئێبراهیم بود، من هەم!»
وه حاڵێگەو خودایش وه ئەوه شاێەتی دا، وەگەرد نیشانەیل و چشتیل ئەڵاجوی و موجزەیل جورواجور و خەڵاتییل روحالقودوس، که ئەوانه وه پێ خاست خوەێ بەشەو کردیاد.