17 وەناو شەریعەت ئیوه نویسریاس که شاێەتی دو نەفەر درسه.
وەلێ ئەگەر گوشه لێد نێا، یەک یا دو نەفەرتر وەگەرد خوەد بوه تا ”هەر قسیەیگ وه شاێەتی دو یا سێ شاێەتیدەر سابت بود.“
عیسا وەپێان وەت: «مەر وەناو شەریعەتەگەدان نەنویسریاس که ”وەتم، ئیوه خودایلین؟“
وەلێ کەڵامێگ که وەناو تەوراتەگەێان نویسریاس، باێه وه دی باێ: ”بێ سەوەو قینێان له لێم هات.“
ئیه سێیەم جاره که تیەمه ئەڕا لادان. «هەر بختێگ باێه وه شاێەتی دو یا سێ شاێەتیدەر مور بود.»
جا تا وەخت هاتن مەسیح، شەریعەت بیه دایەمان تا له ڕێ ئیمان، سالحان وه حساو بایمن.
ئیوه که تواین له ژێر شەریعەتا بوین، وەپێم بویشن، ئێ گوش نیەتەکنین وه ئەو چشته که شەریعەت ئویشێ؟
هەر کەسێگ شەریعەت موسای پەێخەمەر رەێ کردیاد، بەنا وه شاێەتی دو یا سێ شاێەت، بی بەزەیی کوشریاد.
ئەگەر شاێەتی ئایەمیل قەبوڵ بکێم، شاێەتی خودا فره گەوراتره، چوینکه ئیه شاێەتی خوداس که له باوەت کوڕەگەێ داس.
جا مه وه دو گله شاێەت خوەم دەسڵات دەم و ئەوانه جل و پەڵاس کەنه وەر و هەزار و دویس و شەس ڕوژ نەبوەت کەن.»