43 جا وەناو مەردم وه سەر عیسا بیه دو دەسەی.
چوینکه هاتمه تا: «کوڕ وه زد باوگێ، دویەت وه زد داڵگێ، وەوی وه زد خەسویرەی هەڵگڕنم.
ئێ گومان کین هاتمه تا ئاشتی و سڵامەتی وه زەوی بارم؟ نه، بەڵکەم هاتمه تا جیایی بخەمه ناودان.
وه دواره وەبونەێ ئی قسیەیله دودەسەیی کەفته ناو جویلەکەیل.
جا وەناو مەردمەگه له باوەت عیسا قسیەو باس فره بی. بڕێگیان وەتیان: «ئەوه پیاێ خاسێگه.» بڕێگتر وەتیان: «نەخیر! مەردمەگه له ڕێ وه دەر کەێ.»
جا بڕێگ له فەریسیەیل وەتن: «ئی پیا له لاێ خوداوه نیه، چوینکه یاساێ ڕوژ شەبات نیەپاریزنێد.» وەلێ بڕێگ تر وەتن: «ئێ چوی گوناکارێگ تویەنێ ئیجوره نیشانه و موجزەیلێگ بکێ؟» جا دو دەسەیی کەفته ناوێان.
مەردم شارەگه بینه دو دەسەوه؛ دەسەیگ هاتنه پشت جویلەکەیل و دەسەیگ چینه لاێ ڕەسولەیل.