20 جەماێەتەگه جواو دان: «توی خوو دێرێ! کی پشت ئەڕا کوشتند بەساس؟»
ئەڕا شاگرد ئیه بەسه جور ماموستاگەێ خوەێ بود و خوڵامیش جور ئەرواوەگەێ. ئەگەر وه ساێو ماڵ وەتنه بعەلزبول که هەر ئەو شەیتانەسه، چەنێ فرەتر بنەماڵەگەێ بەێ ناو کەن؟
وەلێ وەختێ فەریسیەیل ئیه شنەفتن، وەتن: «ئی پیا تەنیا وه مەیەت بعەلزبول، سەروک دێویل، دێوەگان کەێده دەیشت.»
وەلێ فەریسیەیل وەتن: «ئەیو دێویل وه مەیەت سەروک دێویل کەێده دەیشت.»
ئی قسیەێ عیسا وه ئی بونه بی که وەتیان «روح ناپاک دێرێ.»
قێر فرەێگ له لێان وەتن: «ئەیو خوودار و شێته؛ ئەڕا چه گوش دینه لێ؟»
جویلەکەیل وه عیسا جواو دان: «ئێ درس نەوەتیم که سامرید و خوو ديری؟»
عیسا وەت: «مه خوو نێرم، بەڵکەم حرمەت باوگ ئاسمانیم گرم، وەلێ ئیوه وه مه بی حرمەتی کین.
جویلەکەیل وەپێ وەتن: «ئێرنگه دی خاس زانستیم خوو دێرێ! ئێبراهیم مرد و ئەو باقی پەێخەمەریلیش مردن، ئێرنگه تو ئویشێ، ”ئەگەر کەسێ وه قەوڵم بکێ، هەراێهەر تام مردن نیەکێ!“
وەختێ پولوس وەگەرد ئی قسیەيله له خوەێ دەفا کردیاد، فستوس کردی هاوار: «پولوس، شێت بیده! زانیاری فره شێتد کردێه.»