17 ئەگەر کەسێ بتواێ خاست خودا وه جێ بارێ، زانی که ئی تالیمیله له خوداس یا له خوەمەو ئویشم.
«چەو، چراخ جەسەس. جا ئەگەر چەود ساق بود، گشت جەسەد پڕ له نویرەو بود.
وەلێ تویەمیلی که کەفنه ناو زەوی خاس، کەسیلێگن کەڵام خودا وەگەرد دڵ پاک و خاس شنەفن و خوێان پارێزنن، بەردەوام مینن و بەر تیەرن.
وەلێ ئەوه که کار ڕاس درس کەێد وەرەو لاێ نویر تێ تا ئاشکرا دیار بێید که کارەیلێ وه مەێەت خودا کریەید.»
ئەڕا ئەو چشته که ئویشم حالیدان نیود؟ وەبونەێ ئیه که تاموڵ شنەفتن قسیەی مه نێرین.
ئیوه وه باوگدان ئبلیس تالوق دێرین و تواین خاستەیل باوگدان وەجێ بارین. ئەوه له سەرەتاوه خوینکەر بی و وەگەرد ڕاسیەو میانەێگ نێرید، چوینکه هویچ ڕاسی وەناوێ نیه. هەر وەخت درو ئویشێ، له زات خوەێ ئویشێ؛ ئەڕا ئیه که دروزنه و باوگ گشت درویله.
کەسێ که له خوداس، گوشە کەڵام خودا گری؛ مدوێ ئیه که ئیوه گوشە کەڵام خودا نیەگرین ئیەسه که له خودا نین.»
جویلەکەیل نیشتەجێ ئەوره له جویلەکەیل تسالونیکی نەجیم تر بین. ئەوانه کەڵام خودا وه تاسەوه قەبوڵ کردن و هەر ڕوژ وردەو بویانه کتاو موقەدەس تا وه ڕاسدرسی قسیەیل پولوس دڵنیا بون.