40 چوینکه خاست باوگم ئیەسه که هەر کەس چەو بوڕیه کوڕ و ئیمانه پێ بارێ، زنەیی ئەبەدی بیاشتوید و مه وه ڕوژ ئاخر زنیەو کەم.»
وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، له ڕوژ داوەری، تاموڵ موجازات ئەڕا شاریل سودوم و غوموره ئاسانترە تا ئەڕا ئەو شاره.
جا ئەوانه چنه ئەڕا ناو سزاێ ئەبەدی، وەلێ سالحان ئەڕا زنەیی ئەبەدی.»
هەر کەس ئیمان هاورد و خوسڵ تەعمید گرد، نجات پەێا کێ. وەلێ هەر کەس ئیمان نارێ، ماکوم بود.
چوینکه چەویلم نجات تو دی،
کەلیمه بیه ئنسان و وەناومان نیشتەجێ بی. ئیمه جەڵاڵی دیمنه، جەڵاڵیگ شایسەێ ئەو تەنیا کوڕه که له لاێ باوگ ئاسمانی هاتوی. پڕ له فیز و ڕاسی.
منیش زنەیی ئەبەدی دەمه پێان و هەراێهەر نابود نیەون. هویچکەیش له دەسم نیەقاپێدێان.
مارتا وەپێ وەت: «زانم که له ڕوژ قیامەت زنیەو بود.»
عیسا وەپێ وەت: «قیامەت و زنەیی منم. هەر کەس وه من ئیمان بارێ، تەنانەت ئەگەر بمریدیش، زنیەو بود.
هەر کەس مه دوینی، ئەیو که کلم کرد دیه.
منیش زانم که حوکمەگەێ زنەیی ئەبەدیه. جا هەر چی که مه ئویشم هەر ئەو چشتەسه که باوگ وەپێم وەتیه.»
یانێ روح ڕاسی که دنیا نیەتویەنی قەبوڵێ بکێ، چوینکه نه دوینیدێ و نه ناسێدێ؛ وەلێ ئیوه ناسینێ، چوینکه له لاێ ئیوه نیشتەجێه و وەناو ئیوه مینێ.
کەمێگ تر جهان دیتر مه نیوینێ، وەلێ ئیوه دوینینەم. چوینکه مه زنیم، ئیوەیش زنەیی کین.
چوینکه تو دەسڵات گشت ئنسانیل سپاردێەسه دەسێ تا وه گشت کەسیلێ که تو وەپێ بەخشایده زنەیی ئەبەدی بێی.
هەر کەس وه کوڕ ئیمان بارێ، زنەیی ئەبەدی دێرێ؛ هەر کەس له کوڕ گوش نەتەکنێ، چەوێ نیەکەفێدە زنەیی، بەڵکەم توڕەیی خودا له سەرێەو مێنێد.»
وەلێ هەر کەس له ئاوێ که من دەمه پێ بخوێ، هەراێهەر تیەنی نیود. ئاوێگ که دەمه پێ وەناو گیانێ بوده کیەنی ئاوێگ که تا زنەیی ئەبەدی قوڵ دەێ و سەرڕێژ بود.»
وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، هەر کەس کەڵام مه بشنەفێ و وه ئەوه که کلم کرد، ئیمان بارێ زنەیی ئەبەدی دێرێ. ئەوه ماکوم نیود، بەڵکەم له مەرگ گوزیشتێه و رەسیەسه ژیان.
ئەڕا خواردمەنێگ کار مەکەن که له بین چود، بەڵکەم ئەڕا خواردمەنێگ کار بکەن که تا زنەیی ئەبەدی مینێدەو، یانێ ئەو خواردمەنیه که کوڕ ئنسان دەیده پێدان. چوینکه خوداێ باوگ مور خوەێ وه ملێەو کوتاس.»
خاست ئەیو که کلم کرد ئیەسه که هویچ کام له ئەوانه که وەپێم بەخشیه له دەس نیەم، بەڵکەم له ڕوژ ئاخر زنیانەو بکەم.
هویچکەس نیەتویەنی باێه ئەڕا لام، مەر ئیه که باوگێ که کلم کرد، ئەوه بارێده ئەڕا لاێ مه، منیش وه ڕوژ ئاخر زنیەو کەم.
هەر کەس جەسەێ مه بخوێ و خوینم بنوشێ، زنەیی ئەبەدی دێرێ، منیش وه ڕوژ ئاخر زنیەو کەم.
باپیردان ئێبراهیم خوەشاڵەو بویاد که ڕوژ مه بوینێد؛ جا ئەوه دی و دڵخوەشەو بی.»
تا هەر ئەوجورە که گونا وەناو مەرگ حوکمرانی کرد، فیزیش له ڕێ سالح بوین حوکمرانی بکێد و له ڕێ خوداوەندمان عیسا مەسیح، وەرەو ژیان ئەبەدی بوێد.
چوینکه حەقدەس گونا مەرگه، وەلێ خەڵات خودا زنەیی ئەبەدی وەناو خوداوەندمان مەسیح عیساس.
چوینکه هەر ئەو خوداێ که فەرمایش کرد: «نویر له ناو تیەریکیەو بدرەوشێد،» نویر خوەێ وەناو دڵمان دروشان تا ڕوشنایی ئاگاداری جەڵاڵ خودا وەناو دەمچەو عیسا مەسیح، وه ئیمه بدرەوشێد.
ئیمان، دڵنیایی وه ئەو چشتیلەسه که ئمیدەپێ بەسایمنه و خاترجەم بوین وه چشتیلێگه که نیەوینریەن.
وه ئیمان بی که موسا مسر هیشته جێ و له توڕەیی پادشا ڕخێ نەچی، چوینکه ئەوه جور کەسێگ که خوداێ نادیاری هەمویشه له وەر چەویل خوەێ دوینید، بەردەوام بی.
ئیوه هەرچەن نێنەسێ، وەلێ دوسێ دێرین و هەرچەن ئێرنگه نيوینینێ وەلێ ئیمانه پێ دێرین و له خوەشیگ که نیود شێوێ کرد و پڕ له جەڵاڵه، نیقەڵتوزەو بینه و
ئیەسه وادەێ که ئەیو دا پێمان، یانێ زنەیی ئەبەدی.
خوەدان وەناو مابەت خودا بپارێزنن، وه ئەو حاڵەو که چەوەڕێ بەزەیی خوداوەند ئیمه عیسا مەسیحین تا ئیوه وەرەو زنەیی ئەبەدی بوێد.