29 عیسا وه جواوێان وەت: «کار خودا ئیەسه وه ئەوه که کلی کردێه ئیمان بارن.»
هێمراێ پتروس داشت قسیه کردیا که لەناکاوا هەوریگ درەوشیاێ ساێەڕ خسته ملێان و دەنگێگ وەناو هەورگەوه هات که: «ئیەسه کوڕه عەزیزەگەم که له لێ فره خوەشنودم، گوش بێەنه لێ.»
هەر کەس ئیمان هاورد و خوسڵ تەعمید گرد، نجات پەێا کێ. وەلێ هەر کەس ئیمان نارێ، ماکوم بود.
هەر کەس وه کوڕ ئیمان بارێ، زنەیی ئەبەدی دێرێ؛ هەر کەس له کوڕ گوش نەتەکنێ، چەوێ نیەکەفێدە زنەیی، بەڵکەم توڕەیی خودا له سەرێەو مێنێد.»
ئیوه کتاویل موقەدەس دینه یەکەو، چوینکه خیاڵ کین له ڕێ ئەوانه وه زنەیی ئەبەدی دەس پەێا کین، هەر ئیانەنه که وه مه شاێەتی دەن،
ئمجا ئەوانه وه عیسا وەتن: «چه باێه بکێم تا کارەگان خودا کردویمن؟»
چوینکه له ئاسمانەو هاتمەسه خوار، نه ئەڕا ئەنجام خاست خوەم، بەڵکەم ئەنجام خاست ئەیو که کلم کرد.
هەر ئەو جوره که باوگ زنی مه کل کرد و مه وەبونەێ باوگ زنەیی دێرم، جا هەر کەسێگ له مه بخوێ، وەبونەێ مه زنەیی دێرێد.
جا وەتن: «وه خوداوەند عیسا مەسیح ئیمان بار که خوەد و ئاڵ ماڵەگەد نجات پەێا کين.»
و له لاێ خودا، باوگ ئاسمانیمان، کار ئیوه که له ئیمانه و مەینەت ئیوه که له مابەته و بەردەوامیدان که له ئمید وه خوداوەندمان عیسا مەسیحه، تیەرێمنه هویر.
وەختێ کامڵەو بی، ئەڕا گشت ئەوانەیش که له ئەیو گوش تەکنن، بیه سەرچاوەی نجات ئەبەدی.
دوينی که ئیمان و کردەوەێ وه یەکەو کار کردیان و ئیمانێ وەگەرد کردەوەێ کامڵەو بی.
حوکمەگەیشێ ئیەسه که، وه ناو عیسا مەسیح کوڕێ ئیمان باریم و یەکترەکی مابەت بکێم، هەر ئەوجورە که وەپێمان حوکم کردێه.
هەر کەسێگ ئیمان وه ئیه دێرێ که عیسا هەر ئەیو مەسیح وادەدریاێەسه، ئەوه له خودا هاتیەسه دنیا. هەر کەسێگ باوگ دوس دێرێ، کەسێگیش که له لێ هاتیەسه دنیا دوس دێرێ.
«هەر کەسێگ بوێدەو و کاریل مه تا وه ئاخره بپارێزنێ، له سەر ملەتیل وه پێ دەسڵات بەخشم،