21 چوینکه هەر ئەوجورە که باوگ مردگیل زنیەو کەید و زنەیی وەپێان بەخشی، کوڕیش وه هەر کەسێگ که خوەێ بتواێ، زنەیی بەخشی.
عیسا وەپێ وەت: «قیامەت و زنەیی منم. هەر کەس وه من ئیمان بارێ، تەنانەت ئەگەر بمریدیش، زنیەو بود.
چوینکه تو دەسڵات گشت ئنسانیل سپاردێەسه دەسێ تا وه گشت کەسیلێ که تو وەپێ بەخشایده زنەیی ئەبەدی بێی.
روح خوداس که زنەیی بەخشی؛ جەسه وه هویچ دەردیگ نیەخوێ. قسیەیلی که مه وه گەردانەو کردمه، روح و زنەییه.
ئەڕا چه باێه ئەڕادان ئەڵاجوی بود که خودا مردگیل زنیەو کەێ؟
ئەگەر روح ئەیو که عیسا له مردگیل زنیەو کرد وەناودان نیشتەجێ بود، ئەیو که مەسیح عیسا له مردگیل زنیەو کرد، له ڕێ روح خوەێ که وەناودان نیشتەجێه وه جەسەیلدانیش که مرێ، زنەیی بەخشێد.
ئەوجورە که وەناو تەورات نویسریاس: «ئنسان یەکم، یانێ ئایەم، بیه گیانێگ زنی»؛ ئایەم ئاخر، بیه روحێگ زنەیی دەر.