16 وەبونەێ ئیه که عیسا ئی کاریله وه ڕوژ شەبات کردیا، جویلەکەیل ئەزیەتی کردیان.
ئمجا عیسا وه پیاگه وەت: «دەسد دریژەو بکه!» پیاگەیش دەسێ دریژەو کرد و جور ئەو دەسەگەی ساقەو بی.
ئمجا زانایل فرقەێ فەریسی چینه دەیشت و زویزی وەگەرد هەواخوازیل هیرودیس دەس وه یەکی کردن که چوی عیسا له بین بوەن.
وەلێ ئەوانه فره توڕه بین و وەگەرد یەکترەکی نیشتنه هاوفکری کردن که وەگەرد عیسا چه بکەن.
ئیەسه شاێەتی یەحیا وەختێ که گەورایل جویلەکەیل له شار ئورشەلیم، کاهنیل که زانایل مابەد و لاوییل که خزمەتکاریل مابەد بین، کل کردنه ئەڕا لاێ یەحیا تا له لێ بپرسن «تو کید؟»
وه دواره تواسن بگرنەێ، وەلێ عیسا له دەسێان دەر چی.
کەڵامی که وەپێدان وەتم بارینه هویردان: ”خزمەتکار له ئەرواو خوەێ گەوراتر نیه.“ ئەگەر مه عەزاو دانه، ئیوەیش عەزاو دەن؛ ئەگەر کەڵام مه پارێزانن، کەڵام ئیوەیش پارێزنن.
جا جویلەکەیل وه پیاگه که شەفا گردوی وەتن: «ئیمڕو شەباته ئەڕا تو ڕەوا نیه جیەگەد هەڵگری بوید.»
پیاگه که شەفا گردوی نیەزانست ئەوه کیه، چوینکه عیسا وەناو جەماێەتێگ که له ئەوره بی، نوقوم بی.
پیاگه چی وه جویلەکەیل وەت کەسێگ که شەفاێ داس، عیسا بیه.
وەلێ جواو عیسا ئیه بی: «ئێرنگه باوگ ئاسمانیم کار کەی و منیش کار کەم.»
وه ئی بونه بی که جویلەکەیل فرەتر وەشون ئیه بین تا عیسا بکوشن، چوینکه نه تەنیا یاساێ شەبات شکانیاد، بەڵکەم تەنانەت خودا وه باوگ خوەێ خوەنریاد و خوەێ وەگەرد خودا کردیا یەکی.
عیسا جواو دا: «من کارێ کردم و ئیوه گشتدان سەردان له لێ سڕ مەن.
جا بڕێگ له مەردم شار ئورشەلیم وەتیان: ئیه هەر ئەو پیا نیه که توان بکوشنێ؟