31 وه ئی وەخته، شاگردیل له عیسا کوتران کردیان و وەتیان: «ماموستا، چشتێ بخوه.»
مەردم وەناو کویچه و بازار سڵامیان بکەن و وه ’ماموستا‘ بچڕنێان.
وەلێ ئیوه نەبایه وه ’ماموستا‘ بخوەنرێین، چوینکه تەنیا یەێ ماموستا دێرین و گشتدان براین.
ئمجا یەهودا، ئەوه که دەێدەێ گیر، جواو دا: «ماموستا، ئەوه منم؟» عیسا وەت: «تو خوەد ئیجوره وەتی!»
جا زویزی هاته لاێ عیسا و وەت: «سڵام، ماموستا!» جا ماچێ کرد.
پتروس هەڵکەفتەگه هاته هویرێ و وه عیسا وەت: «ماموستا، بنوڕ! دار هەنجیرگه نووڕی کردی، وشک کردێه.»
جا وەختێ وه ئەو شونه رەسێ، زویزی نزیک عیسا بی و وەت: «ماموستا!» جا ماچێ کرد.
پتروس وه عیسا وەت: «ماموستا، فره خاسه هایمنه ئێرا. جا بیل تا سێ گله کوڵا درس بکێم، یەکی ئەڕا تو، یەکی ئەڕا موسا و یەکیگیش ئەڕا ئەلیاس.»
عیسا هەڵوگەردێ و ئەوانه دی که وەشونێەو تیەن. وەپێان وەت: «هاینه شون چه؟» وەتن: «رەبی له کوره مێنید؟» رەبی یانێ ماموستا.
نەتەنائیل جواوی دا: «ماموستا، تو کوڕ خودای! تو پادشاێ ئێسرائیلی!»
شاگردیل وەپێ وەتن: «ماموستا، ماوەێگ نیه که جویلەکەیل تواسن کوچگواراند بکەن، وه دواره تواێ بچیده ئەڕا ئەوره؟»
یەێ شەو ئی پیا هاته ئەڕا لاێ عیسا و وەته پێ: «ماموستا، زانیمن تو ماموستاێگی که لەلاێ خوداوه هاتیدە، چوینکه کەس نیەتویەنی ئی نیشانه و موجزەیله بکێ که توی کەید، مەر ئیه که خودا وەگەردێەو بود.»
جا شاگردەگانێ هاتنه ئەڕا لاێ یەحیا، وەپێ وەتن: «ماموستا، ئەو کەسه که له ئەو لاێ چەم ئوردون وەگەرددەو بی و توی ئەڕاێ شاێەتی دای، ئێرنگه خوەێ تەعمید دەێ و گشتیەکی چنه ئەڕا لاێ.»
جا مەردمەگه له شار دانه دەیشت و چیانه ئەڕا لاێ عیسا.
وەلێ عیسا وەپێان وەت: «من خواردمەنێگ ئەڕا خواردن دێرم که ئیوه له باوەتێەو چشتێگ نیەزانین.»
وەختێ ئەوانه عیسا وه ئەو لاێ دەریاچەگه دینەو، وەپێ وەتن: «ماموستا، کەی هاتیدەسە ئەڕا ئێرا؟»
شاگردیلی له لێ پرسین: «ماموستا، وەبونەێ گوناێ کیه که ئی پیا کور هاتیەسه دنیا؟ وەبونەێ گوناێ خوێه یا داڵگ و باوگێ؟»