25 ژنەگه وەته عیسا: «زانم ماشیەح تێی؛ وەختێ باێ، گشت چشتێ ئەڕامان ئویشێد.» ماشیەح یانێ مەسیح واده دریاێ.
یاقوب باوگ یوسف شوی مریەم بی که عیساێ ناودار وه مەسیح هاورده دنیا.
وەختێ مەردم گردەو بین، پیلاتوس وەپێان وەت: «تواین کی ئەڕادان ڕزگار بکەم، باراباس یا عیسا که وەپێ ئویشن مەسیح؟»
پیلاتوس له لێان پرسی: «ئێ چه وه عیسا بکەم که وەپێ ئویشن مەسیح؟» گشتێان وەتن: «بکوتێ بان سەلیب!»
چوینکه ئیمڕو وەناو شار داود پادشا، نجات دەرێگ ئەڕادان هاته دنیا. ئەوه خوداوەند مەسیحه.
نەتەنائیل جواوی دا: «ماموستا، تو کوڕ خودای! تو پادشاێ ئێسرائیلی!»
«بان پیاێگ بوینین که هەر چی تا ئێرنگه کردویم، وەپێم وەت. ئەرێ بو ئی پیا مەسیح واده دریاێ بود؟»
قێر فرەێگ له سامریەگان ئەو شاره وه عیسا ئیمان هاوردن، وەبونەێ شاێەتی ئەو ژنه که وەتوی: «هەر چی تا ئێرنگه کردمه، وەپێم وەت.»
ئەوانه وه ژنەگه وەتن: «دیتر تەنیا وەبونەێ قسیەێ تو ئیمان نیەتیەریم، چوینکه خوەمان شنەفتیمنه و زانیمن ئی پیا وه ڕاسی نجات دەر دنیاس.»