15 ژنەگه وه عیسا وەت: «گەورەم، وه ئی ئاوه بيه پێم، تا دی تیەنیم نود و ئەڕا ئاو هەڵکیشاین نامه ئێرا.»
عیسا وەپێ وەت: «بچو، شویەگەد بچڕ و بەورەو.»
عیسا جواو دا: «وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، مینێ مه کین نه وه ئی بونه که نیشانه و موجزەیلێ له لێم دینه، بەڵکەم وەبونەێ ئەو نانه که خواردین و تێر بین.
ئەوانه وەپێ وەتن: «گەورەم هەمویشه ئی نانه بيه پێمان.»
عیسا وەپێان وەت: «منم نان زنەیی دەر. هەر کەس باێه ئەڕا لام، ورسی نیود، هەر کەیش ئیمان بارێه پێم هەراێهەر تیەنی نیود.
چوینکه حەقدەس گونا مەرگه، وەلێ خەڵات خودا زنەیی ئەبەدی وەناو خوداوەندمان مەسیح عیساس.
چوینکه ئەوانه که وه پێ جەسه زنەیی کەن، فکریلێان نەنه بان چشتیل جەسەێ، وەلێ ئەوانه که وه پێ روح خودا زنەیی کەن، فکریلێان نەنه بان چشتیلی که له روح خوداس.
ئایەم نەفسانی چشتیل روح خودا وەرنیەگرێ، چوینکه ئەڕا ئەوه گیلگەوجیه و نیەتویەنی بفامیدەێ، چوینکه زانستن خاسخراوی ئیجور چشتیلی هەوەجی وه دەرک روحانی دێرێ.
داوا کین و وەدەس نیەتێەرین، وەبونەێ ئیه که وه ئامانج خراو داوا کین تا خەرج هەواوهەوەسیلدان بکێن.
هەر ئیجوره ئیمه زانیمن که کوڕ خودا هاتێه و فام داسه پێمان تا ئەیو بناسیم که ڕاسه، ئیمه هایمنه ناو ئەیو که ڕاسه. یانێ وەناو عیسا مەسیح کوڕ ئەیو. ئەیو خوداێ ڕاسەکانی و زنەیی ئەبەدیه.