31 «ئەوه که له بانەو تێ، له گشت سەرتره. ئەوه که له زەویه، وه زەوی تالوق دێرێد و له چشتیل بان زەوی قسیه کەی. ئەوه که له ئاسمانەو تێ، له گشت سەرتره.
عیسا نزیکیانەو بی وەپێان وەت: «گشت دەسڵات وەناو ئاسمان و وەبان زەوی دریاسه پێم.
یەحیا له باوەتێەو شاێەتی دا و هاوار کرد: «ئیه هەر ئەوەسه که له باوەتێەو وەتم: ”ئەوه که وەشون منەو تێد، له من سەرتره، چوینکه وەرجه مه بیه“.»
ئەیو هەر ئەوەسه که وەشون مه تێد و مه شایسەێ ئەوه نیم که بەن کەوشەگەێ واز بکەم.»
ئیه هەر ئەوەسه که له باوەتێەو وەتم ”وەشون من پیاێگ تێد که له من سەرتره، چوینکه وەرجه مه بیەسێ.“
ئەیو باێه گەوراترەو بود وەلێ من باێه بویچگترەو بوم.
چوینکه نان خودا ئەو کەسەسه که له ئاسمانەو تێدە خوار و وه جهان زنەیی بەخشێد.»
منم ئەو نان زنەیی دەره، هەر ئەوه که له ئاسمانەو هاته خوار. ئەگەر کەسێ له ئی نانه بخوێ، تا ئەبەد زنی مینێ. نانی که من ئەڕا زنەیی جهان بەخشم، جەسەێ منه.»
عیسا وەپێان وەت: «ئیوه هن خوارین، مه هن بانم. ئیوه هن ئی جهانینه، مه هن ئی جهانه نیم.
ئیوه ئەو پێخامه زانین که خودا ئەڕا قەوم ئێسرائیل کل کرد، له ڕێ عیسا مەسیح که خوداوەند گشته، مزگانی ئاشتی و سڵامەتی جار دا.
باپیریل هن ئەوانن و مەسیح وه پێ جەسه له نەتەوەێ ئەوانەسه، هەر ئەو مەسیحه که خوداێ بان سەر گشتیەکیگه و تا ئەبەد پڕ بمارکه. ئامین.
ئێرنگه تەنانەت پەێمان یەکم، یاسایلێگ ئەڕا پەرەسش داشت و هەر ئیجوره وەبان زەوییش یەێ شون موقەدەس.
هەر ئەو عیسا مەسیحه که چیەسه ئاسمان و ئێرنگه ها له دەس ڕاس خودا و فریشتەیل و دەسڵاتداریل و هێزيل هانه ژێر فەرمانێ.
ئەوانه له جهانن و وەبونەێ ئیه له جهان قسیه کەن، جهانیش گوش گرێه قسیەیان.
له بان بەتیه و له بان ڕانێ ناوێگ نویسریاس: ’شاێ شاێیل و خوداوەند خوداوەندیل.‘