19 جا مدوێ ماکومیەتەگەێ ئیەسه که نویر هاتیەسه ناو جهان، وەلێ مەردم وه جێ نویر تیەریکی دوس داشتن، چوینکه کردەوەێان خراو بی.
«خوڵامێگ که خاست ئەرواوەگەێ زانید وەلێ خوەێ ئەڕا ئەنجامێ گورجەو نیەکێ، قەمچی فرەێگ خوەێ.
زانایل فرقەێ فەریسی پویل دوس وەختێ ئی قسیەیله شنەفتن، وه عیسا تویلەکی کردن.
وەناو ئەیو ژیان بی و ئەو ژیانه نویر ئایەمیل بی.
ئی نویره وەناو تیەریکی درەوشێد و تیەریکی وه ملێەو زاڵ نویه.
ئێرنگه وەخت داوەری ئی جهانەسه؛ ئێرنگه سەروک ئی جهانه دەر کریەد.
چوینکه جەڵاڵێگ که له لاێ مەردمەو هاتیاد فرەتر له جەڵاڵێگ دوس داشتن که له لاێ خوداوەو هاتیاد.
مه جور نویریگ هاتمەسه ئی جهانه تا هەر کەس وه مه ئیمان بارێ، وەناو تیەریکی نەمینێ.
چوی تویەنين ئیمان بارین وەختێ جەڵاڵ له یەکترەکی گرین و مینێ جەڵاڵێگ نیەکین که له لاێ خوداێگ که یەکیگه، تێی؟
ئەگەر کەسێ بتواێ خاست خودا وه جێ بارێ، زانی که ئی تالیمیله له خوداس یا له خوەمەو ئویشم.
جهان نیەتویەنی له ئیوه قینێ باێ، وەلێ له مه قینێ تێ، چوینکه مه له باوەتێەو شاێەتی دەم که کاریلێ گەنه.
عیسا وه دواره وەگەرد مەردم قسیه کرد و فەرمایش کرد: «منم نویر جهان. هەر کەسێگ بکەفێه شونم وەناو تیەریکی ڕێ نیەکێ، بەڵکەم نویر زنەیی دێرێد.»
تا وەختێ هامه ئی جهانه، نویر جهانم.»
هەر چەن له حوکم دادپەروەرانەێ خودا ئاگادارن که ئەوانەێ که ئیجور کاریلێ کەن، سزاێان مەرگه، نه تەنیا خوێان ئەو کاریله کەن، بەڵکەم کەسیلێگیش که ئەو کاریله کەن، مور کەن.
وەلێ وه خودپەسەنیل و ئەوانه که له ڕاسی گوش نیەتەکەنن بەڵکەم گوش له نادرسێ تەکنن، توڕەیی و خەزەو ڕشنێ.
تا گشت کەسیلێگ که ڕاسی باوەڕ نەکردنه بەڵکەم له نادرسێ خوەشنودەو بین، ماکوم بون.
هەر ئیجوره، «کوچگیگ که سەوەو زەوی خواردن بود و تاش کەمەرێگ که بایس کەفتن بود.» ئیانه دەنه زەویا چوینکه له کەڵام خودا گوش نیەتەکنن، هەر ئەوجورە که ئەڕا ئی کاره دیاری کریانه.
وەرجه هەر چشتێگ، بزانن که له ڕوژیل ئاخر تویلەکی کەریلیگ تیەن که هانه شون ئاوەختیێل گونابار خویان و هەر ئیجوره که تویلەکی کەن،