11 وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێد ئویشم ئەو چشته که زانیمن ئویشیمن و ئەو چشته دیمنه شاێەتی دیمن، وەلێ ئیوه شاێەتیمان قەبوڵ نیەکین.
باوگم گشت چشتێگ وه مه سپاردیه. هویچکەس کوڕ نیەناسێ بێجگه باوگ، هویچکەیش باوگ نیەناسێ بێجگه کوڕ و ئەوانه که کوڕ بتواێ باوگ ئەڕاێان ئاشکراێ بکێ.
«ئێ ئورشەلیم، ئێ ئورشەلیم، ئێ شارێگ که قاتڵ پەێخەمەریل و کوچگوارانکەر کەسیلێگید که کل کریەنه لاێ تو! چەن جار تواسم جور مامرێگ که جویجگەگانی له ژێر باڵیل خوەێ گردەو کەید، مناڵەگاند گردەو بکەم، وەلێ نەتواسێ!
باوگم گشت چشتێگ وه مه سپاردیه. هویچکەس نیەزانێ کوڕ کیه بێجگه باوگ، هویچکەیش نیەزانێ باوگ کیه بێجگه کوڕ و ئەوانه که کوڕ بتواێ باوگ ئەڕاێان ئاشکراێ بکێ.»
ئەیو هاته ئەڕا شونێگ که هن خوەێ بی و قەومەگەێ قەبوڵێ نەکردن.
هەراێهەر کەسێگ خودا نیه. وەلێ ئەو تەنیا کوڕه که ها لاێ باوگ ئاسمانی، ئەیو ناسانێه.
چوینکه مه له خوەمەو قسیه نەکردمه، بەڵکەم باوگێ که کلم کرد خوەێ حوکمه پێم کرد که چه بویشم و له چه قسیه بکەم.
ئەوه که دوس مه نێری، کەڵاممیش نیەپارێزنێد؛ ئی کەڵامیشه که شنەفین له مه نیه، بەڵکەم له باوگیگه که کلم کرد.
ئەگەر وەختێگ له باوەت چشتیل زەوی ئەڕادان وەتم و باوەڕ نەکردین، ئێ چوی تویەنین باوەڕ بکێن ئەگەر له باوەت چشتیل ئاسمانی ئەڕادان بویشم؟
هویچکەسێگ وه ئاسمان نەچیەسه بان، مەر ئەوه که له ئاسمانەو هاته خوار، یانێ کوڕ ئنسان که ها له ئاسمان.
عیسا وه جواوێ وەت: «وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێد ئویشم، تا کەسێ وه دواره ناێده دنیا، نیەتویەنی پادشایی خودا بوینێ.»
عیسا جواوێ دا: «وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێد ئویشم تا کەسێگ له ئاو و روح خودا ناێده دنیا، نیەتویەنی بچوه ناو پادشایی خودا.
من وه ناو باوگ ئاسمانیم هاتمه، وەلێ قەبوڵم نیەکین. ئەگەر یەکیگ تر وه ناو خوەێ باێ، قەبوڵێ کین.
جا عیسا وه جواویان وەت: «تالیمیل مه له خوەمەو نیه، بەڵکەم له ئەیوه که کلم کرد.
عیسا وه جواوێانەو وەت: «تەنانەت ئەگەر خوەم ئەڕا خوەم شاێەتی بێەم، شاێەتیەگەم درسه، چوینکه زانم له کوره هاتمه و چمه ئەڕا کوره. وەلێ ئیوه نيەزانين مه له کوره هاتمه یا چمه ئەڕا کوره.
چشتیل فرەێگ دێرم که له باوەت ئیوه بویشم و ماکومدان بکەم. وەلێ ئەیو که کلم کرد، وه حەقه و مه ئەو چشته که له لێ شنەفتمه، وه جهان جار دەم.»
مه له ئەو چشته قسیه کەم که له لاێ باوگ ئاسمانیم دیمه، ئیوەیش ئەو کاره کین که له باوگدان شنەفتینه.»
خوداوەند دیم که وەپێم وەتیا: ”زویکه وه پەله له ئورشەلیم بیه دەیشت، چوینکه ئەوانه شاێەتی تو له باوەت مه قەبوڵ نیەکەن.“
خوداێ ئی جهانه، زەین بی ئیمانیل کور کردێه تا نویر ئینجیل جەڵاڵ مەسیح که وێنەێ خوداێ نادیاریه، نوینن.
له لاێ عیسا مەسیح، ئەو شاێەت ئەمینە و یەکم زگ له ناو مردگیل و فەرمانرەواێ پادشایل زەوی، وه ملدانەو بود. وه ئەیو که ئیمەیش دوس دێرێ و وەگەرد خوین خوەێ ئیمه له گونایلمان ڕزگار کردێه و
«وه فریشتەێ کلیساێ شار لائودیکیه بنویس: «ئەیو که ئامینه، ئەیو که شاێەت ئەمین و حەقه، ئەیو که سەرکیەنی درسکریایل خوداس، ئیجوره ئویشێد: