22 وەختێ ئیه وەت، پف کرده لێان و وەته پێان: «روحالقودوس بگرنەوەر.
منیش له باوگ ئاسمانی داوا کەم و ئەیو پشتیوانێگ تر دەێده پێدان که تا ئەبەد وەگەرددان بمینێ،
«وەلێ وەختێ ئەو پشتیوانێگ که له لاێ باوگ ئەڕادان کلی کەم، باێد، یانێ روح ڕاسی که له لاێ باوگەو تێد، ئەیو خوەێ له باوەت من شاێەتی دەێ،
وی حاڵەو ڕاسێه پێدان ئویشم که چیێنم وه نەفدانه. چوینکه ئەگەر نەچم، ئەو پشتیوانه نیەتێدە ئەڕا لادان؛ وەلێ ئەگەر بچم کلی کەمه ئەڕا لادان.
عیسا وه دواره وەپێان وەت: «سڵام وه ئیوه! هەر ئەوجورە که باوگ مه کل کردێه، منیش ئیوه کل کەم.»
ئەگەر گونایل کەسێگ بوەخشین، ئەوانه بەخشیەن؛ ئەگەریش گونایل کەسێگ نەوەخشین، ئەوانه نیەوەخشریەن.»
عیسا ئی قسیه له باوەت روح خودا وەت، که ئەوانه که ئیمان وەپێ تیەرن، گرنەێ وەر؛ چوینکه هێمراێ روح خودا نێریاوی، ئەڕا ئیه که عیسا هێمراێ جەڵاڵ پەێا نەکردوی.
«ئیسه که ئیانه روحالقودوس هەر جور ئیمه گردنەسەوەر، ئێ کەسێگ تویەنێ ئەڕا تەعمید ئاو نوایان بگرێ؟»
له لێان پرسی: «ئێ وەختێ ئیمان هاوردین، روحالقودوس گردینەوەر؟» وەتن: «ئیمه تەنانەت نەشنەفتیمنه که روحالقودوس هەس.»
پتروس وەته پێان: «توبه بکین و هەر کامدان وه ناو عیسا مەسیح ئەڕا بەخشین گونایلدان خوسڵ تەعمید بگرن که خەڵاتی خودا یانێ روحالقودوس وه دەس تیەرین.
ئمجا گشتێان له روحالقودوس پڕ بین، جوری که روح خودا دەسڵات دا پێان وه زوانیل تر قسیه کردن.
ئمجا پتروس پڕ له روحالقودوس بی، جواو دا: «ئێ گەوراێیل قەوم و شێخیل،
وەختێ ئەو دوانه هاتنه سامره، ئەڕا ئیمانداریل وه مەسیح دوعا کردن تا روحالقودوس بگرنەوەر،
بیلێن تەنیا ئیه لەلێدان بپرسم: ئێ وەگەرد وەجێ هاوردن کردەوەێ شەریعەته که روح خودا وه دەس هاوردین یا وه ئیمان وه ئەو چشته که شنەفتین؟