3 وەختێ شراو تەمام بی، داڵگ عیسا وەپێ وەت: «شراو نێرن!»
ئیەسه خوین مه ئەڕا پەێمان تازه که وەبونەێ قێر فرەێگ ئەڕا بەخشین گونایل، ڕشێید.
جا خویشگەگان ئیلعازەر ئەڕا عیسا پێخام کل کردن، وەتن: «گەورەم، ئەوه که دوسی دێرێ نەخوەشه.»
عیسا و شاگردیلیشێ ئەڕا سویرەگه دەنگ کریاوین.
عیسا وه داڵگێ وەت: «خاتوین، مه چ کارێ وه ئیه دێرم؟ هێمراێ وەخت من نەرەسیه.»
ئەڕا هویچ چشتێگ نگران نوین، بەڵکەم وەناو هەر چشتێگ وەگەرد دوعا و لاڵکیان، وەگەرد شوکرکردن، هەر چی خوەدان تواین وه خودا بویشن.