11 ئیه یەکمین نیشانه و موجزەێ عیسا بی، که ئی کاره له قاناێ جەلیلەو کرد و جەڵاڵ خوەێ ئاشکراوه کرد و شاگردەگانێ وەپێ ئیمان هاوردن.
کەلیمه بیه ئنسان و وەناومان نیشتەجێ بی. ئیمه جەڵاڵی دیمنه، جەڵاڵیگ شایسەێ ئەو تەنیا کوڕه که له لاێ باوگ ئاسمانی هاتوی. پڕ له فیز و ڕاسی.
چوینکه شەریعەت له ڕێ موسای پەێخەمەر دریاد؛ فیز و ڕاسی له ڕێ عیسا مەسیحەو هات.
ئی ڕوژەگەێ، عیسا تواس بچوده ئەڕا ناوچەێ جەلیل. فیلیپوس پەێا کرد و وەپێ وەت: «بکەفه شونم!»
عیسا وەت: «ئێ وەبونەێ ئیه که وەپێد وەتم وه ژێر دار هەنجیرەگه دیمەد، ئیمان تیەرێ؟ چشتیل گەوراتر له ئیانه دوینی.»
قێر فرەێگ هاتنه ئەڕا لاێ عیسا. ئەوانه وەتیان: «یەحیا هویچ نیشانه و موجزەێگ نەکرد، وەلێ هەر چی له باوەت ئی پیا وەت، ڕاس بی.»
وەبونەێ ئیوه خوەشاڵم که وه ئەوره نویم، تا ئیوه ئیمان بارین. وەلێ بان تا بچیمنه ئەڕا لاێ.»
جا سەران کاهنیل و فەریسیەیل گردەو بوین، وەتن: «باێه چه بکێم؟ ئەڕا ئیه که ئی پیا نیشانه و موجزەیل فرەێگ کەی.
جەماێەتەگه وه ئی بونه چینه پیریەو، چوینکه شنەفتوین ئیجور نیشانه و موجزەێگ کردێه.
هەر چەن عیسا نیشانه و موجزەیل فرەێگ وه نوای چەویان کردوی، وەلێ هێمراێ ئەوانه وەپێ ئیمان ناوردن.
ئەشعەیا وه ئی بونه ئی چشتیله وەت چوینکه جەڵاڵ عیسا دی و له باوەتێەو قسیه کرد.
هەر چی وه ناو منەو داوا بکێن، ئەنجامێ دەم، تا باوگ وەناو کوڕ جەڵاڵ پەێا بکێ.
چوینکه باوگ خوەێ دوسدان دێرێ، ئەڕا ئیه که ئیوه دوسم داشتینه و باوەڕ کردینه که له لاێ خوداوه هاتمه.
ئێرنگه زانیم که تو له گشت چشتێگ ئاگاداری و هەوەجید نیه کەس پرسیارێ له لێد بکێ. له ئی باوەتەسه که ئیمان دێریم له لاێ خوداوه هاتیدە.»
ڕوژ سێیەم، وه ئاوایی قانا له ناوچەێ جەلیل سویرێگ بی و داڵگ عیسا وه ئەوره بی.
له ئەو وەخته که عیسا ئەڕا جەشن پسەخ له ئورشەلیم بی، کەسیل فرەێگ وه دین نیشانه و موجزەیلێ که کردیا، وه ناو ئەیو ئیمان هاوردن.
یەێ شەو ئی پیا هاته ئەڕا لاێ عیسا و وەته پێ: «ماموستا، زانیمن تو ماموستاێگی که لەلاێ خوداوه هاتیدە، چوینکه کەس نیەتویەنی ئی نیشانه و موجزەیله بکێ که توی کەید، مەر ئیه که خودا وەگەردێەو بود.»
وه ئی بونه عیسا له ناوچەێ یەهودیه دا دەیشت و وه دواره چیه ئەڕا ناوچەێ جەلیل.
جا عیسا وه دواره هاتەو ئەڕا ئاوایی قاناێ جەلیل، هەر ئەو شونه که ئاوەگه کردویه شراو. له شار کەفەرناحوم یەکی له دەربارییل بی که کوڕەگەێ نەخوەش بی.
ئیه دویمین نیشانه و موجزەێگ بی که عیسا وەختێ له یەهودیەوه هاتویه ئەڕا جەلیل، ئەنجام داوید.
تا گشت حرمەت کوڕ بگرن، هەر ئەوجورە که حرمەت باوگ گرن. هەر کەس حرمەت کوڕ نیەگرێ، حرمەت باوگیشێ نیەگرێ که کلی کردێه.
وەختێ مەردم ئی نیشانه و موجزەێ که عیسا کردوی دین، وەتن: «وه ڕاسی که ئیه هەر ئەو پەێخەمەرەسه که باێه، باێده ئی جهانه.»
جەماێەت فره گەورایگ کەفتوینه شونێ، چوینکه ئەو نیشانه و موجزەیله دوینیان که وەگەرد شەفاێ نەخوەشیلەو بی.
عیسا جواو دا: «وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، مینێ مه کین نه وه ئی بونه که نیشانه و موجزەیلێ له لێم دینه، بەڵکەم وەبونەێ ئەو نانه که خواردین و تێر بین.
جا وەپێ وەتن: «چ نیشانه و موجزەێگ کەی تا بوینیم و ئیمان باریمنه پێد؟ چه کەی؟
وەلێ، قێر فرەێگ له مەردمەگە وەپێ ئیمان هاوردن. ئەوانه وەتیان: «ئێ مەگەر وەختێ مەسیح ئاشکرا بود، نیشانه و موجزەیل فرەترێگ وه ئی پیا، کەید؟»
جا بڕێگ له فەریسیەیل وەتن: «ئی پیا له لاێ خوداوه نیه، چوینکه یاساێ ڕوژ شەبات نیەپاریزنێد.» وەلێ بڕێگ تر وەتن: «ئێ چوی گوناکارێگ تویەنێ ئیجوره نیشانه و موجزەیلێگ بکێ؟» جا دو دەسەیی کەفته ناوێان.
گشتمان وەگەرد دەمچەویل بی ڕویبەن، هەر جور نوڕین وەناو جامەک نوڕێیمنه جەڵاڵ خوداوەند. جور وێنەێ که وەناو جامەک دوینیم له یە جەڵاڵ وه جەڵاڵ گەوراتر گویڕێیم. چوینکه ئیه له لاێ خوداوەند سەرچاوه گری هەر ئەو خوداوەند که روحه.
چوینکه ورده بەرد و گوزەراێ ئیمه جەڵاڵێگ ئەبەدی ئەڕامان گورجەو کێ که نیود وەگەرد هویچ بەردێگ بەراوردێ بکی.
چوینکه هەر ئەو خوداێ که فەرمایش کرد: «نویر له ناو تیەریکیەو بدرەوشێد،» نویر خوەێ وەناو دڵمان دروشان تا ڕوشنایی ئاگاداری جەڵاڵ خودا وەناو دەمچەو عیسا مەسیح، وه ئیمه بدرەوشێد.
ئی چشتیله ئەڕا ئیوه نویسم که وه ناو کوڕ خودا ئیمان دێرین، تا بزانین که ژیان ئەبەدی دێرین.