10 وەپێ وەت: «گشتیەکی یەکم جار شراو خاسەگه دەن، وەختێ مەردم سەرخوەشەو بین، ئەوسا شراو گەنەگه تیەرن؛ وەلێ توی تا ئێرنگه شراو خاسەگه هیشتیدە!»
شرو بکێده کوتاین هاوکاریل خوەێ و وەگەرد سەرخوەشیل بنیشێده خواردن و نوشاین،
وەلێ ئەگەر ئەو خوڵامه وه خوەێەو بویشی که ”ئەرواو وه هاتنێ دێر کردێه،“ شرو بکێده کوتاین خوڵامیل و کەنیزیل و بنیشێده خواردن و نوشاین و سەرخوەش کردن،
وەلێ ئێبراهیم جواو دا: ”ڕوڵەم، باره هویرد که تو وەناو زنەیی، له چشتیل خاس خوەد لەزەت بردێ، ئەو وەخته چشتیل خراو نسیو ئیلعازەر بی. ئێرنگه ئەوه وه ئێرا ها ناو ئاشاسێگ و تو هایده ناو عەزاو.
چوینکه ئەوجورە که فکر کین ئی پیاێله سەرخوەش نین، ئەڕا ئیه که هێمراێ سات نو شەوەکیه!
چوینکه وەخت نان خواردن، هەر کامدان بی ئەوه که چەوەڕێ کەسێگ تر بود، نان ئێوارەێ خوەێ، وه لەونی که یەکیگ ورسی مینێد، وەحالێگەو یەکیگتر مڕ و سەرخوەش بود.
مەس شراو نەون، چوینکه ئیوه وه کاریل ناپەسەن کیشێ؛ بەڵکەم له روح خودا پڕ بون.
چوینکه ئەوانه که خەفن، شەوەناو خەفن و ئەوانه که سەرخوەش بون، شەوەناو سەرخوەش بون.
وەگەرد ئەوه بی که پادشایل زەوی خیزی کردنه و له شراو خیزی ئەوه بی که نیشتەجێیل زەوی سەرخوەش بینه.»
ئەو ژنه دیم که له خوین موقەدەسیل و خوین کەسیلێ که وەبونەێ عیسا شەهید بوین، سەرخوەشه. هەر ئیه که ئەوه دیم فره سەرم سڕ مەن.