4 جا عیسا هەرچەن زانستیا چه وه سەرێ تێ، چيه نوا وەپێان وەت: «مینێ کی کەین؟»
وه ئەو وەخته عیسا شرو کرد ئاگادار کردن شاگردەگانێ که باێه بچوده ئەڕا شار ئورشەلیم، وه ئەوره وه دەس شێخیل و سەران کاهنیل و ماموستایل تەورات رەنج فرەێگ بکیشێ و بکوشرێی و وه ڕوژ سێیەم زنیەو بود.
«ئیوه خو زانین دو ڕوژتر، جەشن پسەخه و کوڕ ئنسان دەنێ گیر تا بکیشنێ سەلیب.»
وەختێ نان ئێواره خواردیان، عیسا وەت: «وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، یەکی وه ئیوه مه دەێده دەس دشمەنەو.»
ئمجا عیسا وەپێان وەت: «ئیمشەو گشتدان پشت کینه پێم، چوینکه وەناو کتاو موقەدەس نویسریاس، «”دەمه شوانەگه و پەسیل ریەنەگه دا تویچیەن.“
ئمجا وەپێان وەت: «ئیه هەر ئەوەسه که وەختێ وەگەرددانەو بیم، وەتیام؛ که گشت ئەو چشتیله وەناو تەورات موسا و کتاو پەێخەمەریل و زەبور داود له باوەت مه نویسریاس، باێه وه ئەنجام برەسێ.»
وەرجه جەشن پسەخ، عیسا زانستیا وەختێ ڕەسیه که له ئی جهانه بچوده ئەڕا لاێ باوگ ئاسمانی، جا شاگردیل خوەێ که وەناو ئی جهانه دوسیان داشت، وه تەمامی مابەتێان کرد.
چوینکه زانستیا کی دەێدەێ دەس دشمەنەو، وه ئی بونه وەت: «گشتدان پاک نين.»
جواو دان: «عیساێ ناسری.» عیسا وەته پێان: «مه ئەوەم.» یەهودایش که داویدەێ گیر وەگەردێانەو وساوی.
جا عیسا وه دواره له لێان پرسی: «مینێ کی کەین؟» وەتن: «عیساێ ناسری.»
وەشون ئیه، عیسا که زانستیا گشت چشتێ تەمام بیه، ئەڕا ئیه که کتاو موقەدەس باێه دی، وەت: «تیەنیمه.»
وەلێ بڕێگیدان ئیمان نیەتیەرن.» چوینکه عیسا له سەرەتاوه زانستیا کامێان ئیمان نیەتیەرن و کی دەێدەێ دەس دشمەنەو.
ڕێیل ژیان وەپێم ناسانیده، وەگەرد بێن خوەد مه نیقەڵتوز شادمانی کەی.“
جا چوینکه مەسیح وه جەسه رەنج کیشا، خوەدان هەر وه ئەو فکره چەکدار و گورجەو بکەن، چوینکه هەر کەسێگ که وەناو جەسه رەنج کیشاس، دیتر وەگەرد گونا کارێگ نێرید و