22 وەختێ عیسا ئی قسیەیله کرد، یەکی له نگابانیلیگ که وه ئەوره وساوی، چەپاڵەی دا ناو گوشێ و وەت: «ئیجوره جواو کاهن گەورا دەێ؟»
ئمجا بڕێگ شرو کردنه تف کردن وه عیسا؛ ئەوانه بان چەويلی بەسان و دیانه لێ و وەتیان: «نەبوەت بکه!» نگابانیلیش گردنەێ و دانه لێ.
ئێ ئەڕا له مه پرسی؟ له ئەوانه بپرس که قسیەیلم شنەفتنه! ئەوانه خاس زانن مه چه وەتم.»
جا یەهودا دەسەێگ له سەربازیل و بڕێگ له نگابانیل مابەد که له لاێ سەران کاهنيل و زانایل فرقەێ فەریسی بین وەگەرد خویەو برد و چیه ئەڕا ئەوره. ئەوانه وەگەرد چراخیل و مەشخەلیل و چەکیل ڕەسینه ئەوره.
ئەوانه هاتیانه ئەڕا لاێ و وەتیان: «سڵام، ئێ پادشاێ جویلەکەیل!» جا وه چەپاڵه دیانه لێ.