26 مه ناو تو وەپێان ناسانم و وەپێان ناسنم، تا مابەتێ که وه مه داشتیدە، وەناو ئەوانه بود و منیش وەناو ئەوانه بوم.»
وه ئەو ڕوژه، زانین که مه هامه ناو باوگم و ئیوەیش هاینه ناو من و مه هامه ناو ئیوه.
عیسا جواو دا: «ئەگەر کەسێگ دوس مه بیاشتود، کەڵامم پارێزنێد و باوگم دوسی دێرێ و ئیمه تێیمنه لاێ و لەلاێ نیشتەجێ بویمن.
دی وەپێدان نیویشم خزمەتکار، چوینکه خزمەتکار له کاریل ئەرواوەگەێ خەوەر نێری. بەڵکەم ئیوه وه ڕەفیقەیل خوەم خوەنیمه، چوینکه له هەر چی له باوگم شنەفتمه، ئاگاداردان کردمه.
وەناو مه نیشتەجێ بون و منیش وەناو ئیوه نیشتەجێ بوم. ئەوجورە که پەل نیەتویەنی له خوێەو بەر بارێ ئەگەر وەناو مەیو نیشتەجێ نود، ئیوەیش نیەتویەنین بەر بارین ئەگەر وەناو مه نیشتەجێ نوین.
«هەر ئەوجورە که باوگ دوس مه داشتیه، منیش دوس ئیوه داشتمه؛ وەناو مابەت من نیشتەجێ بون.
من هامه ناو ئەوانه و تو هایده ناو من. تا که وه تەمامی بونه یەکی تا جهان بزانێ تو مه کل کردی و ئەوانیش هەر ئەوجورە دوس داشتی که مه دوس داشتی.
«من ناو تو ئەڕا مەردمێگ که وه ئی جهانه وەپێم بەخشیده، ئاشکرا کردمه. ئەوانه هن تو بین و تو وەپێم بەخشایده، ئەوانیش کەڵامد پارێزاننه.
چوینکه کەڵامێگ که وه مه سپاردی، وەپێان سپاردمه، ئەوانیش قەبوڵ کردنه و وه ڕاسی زانستنه که له لاێ تنەو هاتم و ئیمان هاوردنه که تو کلم کردی.
هەر کەس جەسەێ مه بخوێ و خوینم بنوشێ، وه ناو مه نیشتەجێه و مه وەناو ئەو نیشتەجێیم.
هەر چەن مه وەشون جەڵاڵ خوەم نیم. یەکیگ هەس که ها شون جەڵاڵ منەو، ئەیوه که داوەری کەی.
وەلێ ئەگەر مەسیح ها ناودان، هەر چەن جەسەدان وه بونەێ گونا مردگه، وەلێ چوینکه سالحان وه حساو هاتینه، روح خودا ئەڕادان ژیانه.
جا وەبونەێ ئەیوه که ئیوه وەناو عیسا مەسیح بینەسه یەکی، که له لاێ خوداوه ئەڕاێ ئیمه بیەسه زانیاری، یانێ سالح بوین، قودوسیەت و ڕزگاریمان.
چوینکه هەرئەوجوره که جەسه یەکێگە و ئەنامیل فرەێگ دێرێ و گشت ئەنامیل جەسه هەر چەن فرەن، یە جەسەن. له باوەت مەسیحیش هەر ئیجورەسه.
وەگەرد مەسیحەو وه سەلیب کیشریامه. دیتر مه نیم که زنەیی کەم، بەڵکەم مەسیحه که وەناو منەو زنەیی کەی؛ ئێرنگه زنەیی که له جەسەوه کەم، وەگەرد ئیمان وه کوڕ خوداس که مابەتم کرد و گیان خوەێ ئەڕا مه دا.
تا وه ئیجوره فیز پڕ جەڵاڵی ستایش بکرێید، هەر ئەو فیزێگ که وەگەرد ئەوه، وەناو ئەیو عەزیز گرامیه، وه ئیمه بەەرکەت داس.
تا مەسیح له ڕێ ئیمان وەناو دڵدان نیشتەجێ بود که ئیوه وەناو مابەت ریشه بدەونێن و بەردەوام بوین،
چوینکه ئیمه ئەنامیل جەسەێ ئەویمنه.
ئیه راز فره گەوراێگه، جا مه ئویشم که ئیه له باوەت مەسیح و کلیساس.
خودا ئیجوره تواس که وه ئەوانه ئاشکرا بکێد که ئی رازه چ جەڵاڵ گەوراێگ وەناو ناجویلەکەیل دێرێد، ئەو رازه که مەسیح ها ناو ئیوه، که ئمید جەڵاڵه.
جا ئیوه وەناو مەسیح، که سەر گشت سەروکیل و دەسڵاتیله، کامڵەو بوینه.
وەناو ئی ئایەم تازه نه یونانی نه جویلەکە نه خەتەنه کریاێ نه خەتەنه نەکریای نه بەربەر نه سەکایی نه خوڵام نه ڕزگار دیتر مانا نێرید، بەڵکەم مەسیح گشت چشتێگەو ها ناو گشتیەکیگ.
با خود خوداوەند ئیمه عیسا مەسیح و باوگ ئیمه خودا که ئیمه مابەت کرد و له ڕێ فیز دڵگەرمی ئەبەدی و ئمیدێگ خاس بەخشیه پێمان،
ئەو جوره که وەناو کتاو زەبور فەرمایش کەید: «ناو توی وه برایلم جار دەم؛ وەناوڕاس جەماێەت، بەیت حەمد و ستایش ئەڕاد چڕم.»
هەر کەسێگ حوکمیل ئەیو وه جێ بارێ، وەناو خودا نیشتەجێه، هەر ئیجوریشه خودا وەناوێ. له ڕێ روح خوەێ که بەخشیەسه پێمان، زانیمن که ئەیو وەناومان نیشتەجێه.