25 «ئێ باوگ داداپەروەر، هەر چهن جهان تو نیەناسێ، وەلێ مه ناسمەد، ئیانەیش زانن تو مه کل کردیده.
باوگم گشت چشتێگ وه مه سپاردیه. هویچکەس کوڕ نیەناسێ بێجگه باوگ، هویچکەیش باوگ نیەناسێ بێجگه کوڕ و ئەوانه که کوڕ بتواێ باوگ ئەڕاێان ئاشکراێ بکێ.
شەمعون پتروس جواو دا: «تو مەسیح وادەدریاید، کوڕ خوداێ زنی!»
باوگم گشت چشتێگ وه مه سپاردیه. هویچکەس نیەزانێ کوڕ کیه بێجگه باوگ، هویچکەیش نیەزانێ باوگ کیه بێجگه کوڕ و ئەوانه که کوڕ بتواێ باوگ ئەڕاێان ئاشکراێ بکێ.»
هەراێهەر کەسێگ خودا نیه. وەلێ ئەو تەنیا کوڕه که ها لاێ باوگ ئاسمانی، ئەیو ناسانێه.
هەر ئەوجورە که باوگ ئاسمانی ناسێدەم و منیش باوگ ناسم. من گیانم ئەڕا پەسەگان دەم.
وەلێ گشت ئیانه وەبونەێ ناو منەو وەگەرددان کەن، چوینکه ئەیو که مه کل کرد نیەناسن.
چوینکه باوگ خوەێ دوسدان دێرێ، ئەڕا ئیه که ئیوه دوسم داشتینه و باوەڕ کردینه که له لاێ خوداوه هاتمه.
ئی کاريله کەن، چوینکه نه باوگ ئاسمانی ناسینه و نه مه.
ئێرنگه زانیم که تو له گشت چشتێگ ئاگاداری و هەوەجید نیه کەس پرسیارێ له لێد بکێ. له ئی باوەتەسه که ئیمان دێریم له لاێ خوداوه هاتیدە.»
مه دی وەناو جهان نیەمینم، وەلێ ئەوانه هانه ناو جهان، منیش تیەمه ئەڕا لاێ توی؛ ئێ باوگ موقەدەس، ئەوانه وه ناو خوەد که وه مه بەخشایده، بپارێزن تا یەکی بون هەر ئەوجورە که ئیمه یەکیگیم.
هەر ئەوجورە که تو مه کل کردی ئەڕا جهان، منیش ئەوانه کل کردمەسه جهان.
تا ئەوانه گشتێان یەکی بون، ئێ باوگه، هەر ئەوجورە که تو هایده ناو مه منیش هامه ناو توی. با ئەوانیش وەناو ئیمه بون، تا جهان ئیمان بارێ تو مه کل کردیده.
من هامه ناو ئەوانه و تو هایده ناو من. تا که وه تەمامی بونه یەکی تا جهان بزانێ تو مه کل کردی و ئەوانیش هەر ئەوجورە دوس داشتی که مه دوس داشتی.
زنەیی ئەبەدی ئیەسه، ئەوانه توی که تەنیا خوداێ ڕاسەکانید و عیسا مەسیح که کلی کردیده، بناسن.
چوینکه کەڵامێگ که وه مه سپاردی، وەپێان سپاردمه، ئەوانیش قەبوڵ کردنه و وه ڕاسی زانستنه که له لاێ تنەو هاتم و ئیمان هاوردنه که تو کلم کردی.
ئەڕا ئیه که خودا کوڕەگەێ کل نەکرده جهان تا جهان ماکوم بکێ، بەڵکەم هناردێ تا جهان وه وەسلەێ ئەیو نجات پەێا بکێ.
وەختێ نزیک پەنج شەش کیلومتر پاڕو داوین، عیسا دین که وه مل دەریاچەگه ڕێ کردیا و نزیک قایقەگەوه بویاد. ئەوانه رخێان چی.
وەلێ مه ناسمێ، چوینکه مه له لاێ ئەیو تیەم و ئەیویش مه کل کرد.»
ئمجا وه عیسا وەتن: «باوگد ها کوره؟» عیسا وەت: «نه مه ناسین و نه باوگم. ئەگەر مه بناسیاین باوگمیش ناسیاین.»
ئیوه نیەناسینێ، وەلێ مه ناسمێ. ئەگەر بویشم نیەناسمێ، جور ئیوه دروزنم. وەلێ مه ناسمێ و کەڵامەگەێ پارێزنم.
وەختێ وەناو شار گەردیام و نوڕیامه ئەو چشته که پەرەسینێ، قوروانگاێگ دیمەو که وه ملێ نویسریاوی: ”پیشکەش وه خوداێ نەناسریای“. ئێرنگه، ئەو چشته که ئیوه نیەناسینێ و پەرەسینێ، ئەڕادان جار دەم.
تا چەویلیان واز بکێ که له تیەریکی ئەڕا نویر و له هێز شەیتان ئەڕا لاێ خودا هەڵوگەردیەن، تا گونایلێان بوەخشرێید و وەناو ئەوانه که وەگەرد ئیمان وه من موقەدەسەو بینه، بەشێگ بیاشتون.“
وەبونەێ ئیه که ئەڕا ئەوانه ناسین خودا نیەتیەرزیاد، خودایش ئەوانه هیشته ناو فکریل ناشیرێن تا کارێگ بکەن که نەبایه بکرێید.
هویچکەس نیەفامێ، هویچکەس مینێ خودا نیەکێ.
ئەیو ئیجوره کرد تا دادپەروەری خوەێ وەناو ئی زەمانه نیشان بێی، تا دادپەروەر خوەێ بود و کەسێگیش که وه عیسا ئیمان دێرێ، سالحان وه حساو بارێ.
چوینکه له ئەوره که بەنا وه زانیاری خودا، جهان نەتویەنست وه پێ زانیاری خودا بناسێ، خودا ئەوجورە سەلاح زانست که وەگەرد بانگەوازی گیلگەوجانه، کەسیلێ که ئیمان تیەرن، نجات بێی.
بانه سەر خوەدان و دیتر گونا مەکەن؛ چوینکه بڕێگ هەن که خودا نیەناسن. ئیه ئەڕا شەرمزاریدان ئویشم.
خوداێ ئی جهانه، زەین بی ئیمانیل کور کردێه تا نویر ئینجیل جەڵاڵ مەسیح که وێنەێ خوداێ نادیاریه، نوینن.
ئەیو خودا نەناسیل و نافەرمانیل وه ئینجیل خوداوەند ئیمه عیسا، سزا دێ.
کەسێگ وه هاوساگەێ خوەێ تالیم نێید و کەسێگ وه براێ خوەێ نیویشی، ”خوداوەند بناس!“ چوینکه گشت ئەوانه له وردو و زرو، مه ناسن،
وەلێ ئەگەر وه گونایلمان ئێقرار بکێم، ئەیو ئەمین و دادپەروەره تا گونایلمان بوەخشێد و ئیمه له هەر نادرسیێگ، پاکەو بکێ.
گشت نیشتەجێیل زەوی ئەو گیانەوەر دڕنه پەرەسن، یانێ گشت کەسیلێگ که ناوێان له دامەزرانن جهان لەناو دەفتەر زنەیی نەنویسریاس که هن ئەیو وەرک سەر بڕیاێەسه.
ئمجا شنەفتم فریشتەێگ که دەسڵات ئاویل دریاویده پێ، ئیجوره وەت: «توی دادپەروەرید وه ئی حوکمیله که کردیده، تو که هەید و بید، ئێ قودوس؛