8 وەختێ ئەیو باێد، جهان دڵنیا کەید که له باوەت گونا و سالح بوین و داوەری، تاوانباره.
وی حاڵەو ڕاسێه پێدان ئویشم که چیێنم وه نەفدانه. چوینکه ئەگەر نەچم، ئەو پشتیوانه نیەتێدە ئەڕا لادان؛ وەلێ ئەگەر بچم کلی کەمه ئەڕا لادان.
له باوەت گونا، چوینکه وه من ئیمان نیەتیەرن.
کامدان تویەنین مه وه گوناێگ ماکوم بکێن؟ ئەگەر ڕاسەگەی ئویشم، ئەڕا باوەڕم نیەکین؟
وەلێ وەختێ ئیه شنەفتن، گله گله، له گەورا وه بویچگ له ئەوره چین، عیسا وەگەرد ئەو ژنه که له ڕویوەڕویی وساوی، تەنیا مەن.
وەختێ ئیه شنەفتن، خەمبارەو بین، وه پتروس و ئەو باقی ڕەسولەگان وەتن: «ئێ برایل، چه بکێم؟»
وەلێ ئەگەر کەس بی ئیمانێگ یا کەسێگ که له ئی چشتیله خەوەر نێری وەختێ که گشتیەکی دێرن نەبوەت کەن بچوده ناو جەمەگەیان، وه هەر کەلیمه که شنەفێ قانێ بود که گوناکاره و هەر کەلیمه دێرێ داوەری بود،
تا وه مل گشتیەکی داوەری بکێد و گشت خودانەناسیل وه سەوەو گشت کاریل خودانەناسانێان که له خودانەناسی کردنه، ماکوم بکێد. هەرئیجوره وه بونه گشت قسیەيل گەنێگ که گوناکاریل خودانەناس وه زد خودا وەتنه، ماکوم بکێد.»