18 «ئەگەر جهان قینێه لێدان تێ، ئیه بزانن وەرجه ئیه که له ئیوه قینێ باێ، له من قینێ هاتیاد.
گشتیەکی وەبونەێ ناو مه قینێانه لێدان تێ. وەلێ هەر کەس تا وه ئاخر بەردەوام بمینێ، نجات پەێا کەی.
«ئمجا دەنەدانه دەسەو تا بەرد باێه ملدان و بکوشنەدان. گشت ملەتیل وەبونەێ ناو من قینێانه لێدان تێ.
«خوەش وه حاڵ ئیوه ئەو وەخته که مەردم وەبونەێ مه خراو دەنه پێدان و ئازاردان دەن و وه درو گشت جور قسیه گەنیگ له باوەتدان ئویشن.
گشتیەکی وەبونەێ ناو من قینێانه لێدان تێد؛ وەلێ هەر کەس تا وه ئاخر بەردەوام بمینێ، نجات پەێا کەی.
«خوەش وه حاڵ ئیوه ئەو وەخته که مەردم وەبونەێ کوڕ ئنسان، قینێانه لێدان تێد و وەناو جەم خوێان کەنەدانه دەیشت و خراو دەنه پێدان و بەدناودان کەن.
«ئی هەمگه چشتیله وەپێدان وەتم تا له ئیماندان نەکەفین.
ئیانه وەپێدان وەتمه تا وەناو مه ئاشتی و سڵامەتی بیاشتوین. وەناو جهان تویش بەرد تێین؛ وەلێ دڵدان قورس بو، مه وه مل ئی جهانه زاڵەو بیمه.»
چوینکه هەر کەسێگ کاریل خراو کەێد له نویر فره قینێ تێ و وەرەو لاێ نویر نیەتێی، نەخواێ کردەوێ ئاشکرا بود.
جهان نیەتویەنی له ئیوه قینێ باێ، وەلێ له مه قینێ تێ، چوینکه مه له باوەتێەو شاێەتی دەم که کاریلێ گەنه.
وه ئەو شاریله شاگردیل وەقەوەتەو کردن تا وەناو ئیمانێان بەردەوام بمینن و وەتنه پێان که «باێه وه تاموڵ بەردیل فرەێگ وه پادشاێ خودا ڕێ پەێا بکێم.»
باین چەو بوڕیمنه عیسا که بنیادنەر و کامڵکەر ئیمانمانه، که ئەڕا ئەو خوەشیه که له نوای بوی، سەلیب تاموڵ کرد و نەنگ ئەوه سوک وه حساو هاورد و ئێرنگه وه لاێ ڕاس تەخت خودا نيشتیه.
ئی مەردم داوانپێس، مەگەر نيەزانين که دوسی وەگەرد ئی جهانه دشمەنی وەگەرد خوداس؟ جا هەر کەسێگ وەشون دوسی وەگەرد جهان بود، خوەێ کەێده دشمەن خودا.
بنوڕن که باوگ ئاسمانی چ مابەتێ و ئیمه کردێه، تا وەپێمان بویشن ڕوڵەیل خودا! جا ئیجوریشه هەیم! وه ئی بونەسه جهان نیەناسیدەمان، چوینکه ئەیو نەناسیه.
ئێ برایل، ئەڵاجویدان نای له ئیه که جهان قینێ له لێدان تێ.
هەر کەس وه ئەیو ئیجور ئمیدێگ دێرێ، خوەێ پاکەو کەی، هەر ئەوجورە که ئەیو پاکه.